Οι ΜΟΟΝSPELL πρόκειται να εμφανιστούν αυτό το Σάββατο 24 Μαΐου στο Stage Volume 1 σ' ένα special show κατά την διάρκεια του οποίου θα τιμήσουν δεόντως τα albums "Wolfheart" και "Ιrreligious". Το Metal Hammer με αυτή την αφορμή επικοινώνησε με τον frontman των Πορτογάλων, FERNANDO RIBEIRO. Ερωτήσεις: Μαρία Βασιλείου.


Eίναι σπουδαίo το ότι κάνετε το “Night of the Wolf” show, αλλά δε νομίζεις ότι θα ήταν πιο «πρέπον» να το κανονίζατε για του χρόνου, έτσι ώστε να συμπέσει με την 20ή επέτειο από την κυκλοφορία του “Wolfheart”;
Θα μπορούσε να γίνει του χρόνου, αλλά οι ευκαιρίες δεν έρχονται πάντα όπως τις επιθυμούμε. Μας ζητήθηκε να κάνουμε ένα και μοναδικό show στην Αθήνα. Αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε κάτι ξεχωριστό, να βασιστούμε σ’ αυτό το vintage set και να δημιουργήσουμε τη «Νύχτα του Λύκου». Αυτό το album αποτέλεσε την αφετηρία για το χτίσιμο της μοναδικής σχέσης που έχουμε με το ελληνικό κοινό, κι αυτό για εμάς είναι σημαντικό. Επίσης, είναι μια καλή δοκιμή για να δούμε αν κάτι τέτοιο μπορεί να έχει απήχηση, ώστε να γίνει και σε άλλες χώρες το 2015. Ελπίζω όλα να πάνε καλά! Εξάλλου, μπορεί να βιαστήκαμε έναν χρόνο κι ο δίσκος να βγήκε το ’95, αλλά στην πραγματικότητα τα κομμάτια γράφτηκαν το ’94, δηλαδή είκοσι χρόνια πριν!
Ακόμη, πέρυσι εκδώσατε την φωτο-βιογραφία σας, με τίτλο “XX”. Επίσης, πριν από δύο μήνες κυκλοφόρησε το ανανεωμένο merchandise όλης της δισκογραφίας σας. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το “Night of the Wolf”, δείχνουν ότι μάλλον βρίσκεστε σε φάση ανασκόπησης. Έτσι είναι;
Είμαι νοσταλγικός τύπος αλλά έχω μια χαλαρή σχέση με το παρελθόν μου. Ήμουν και είμαι περήφανος που την εποχή του Wolfheart συμμετείχα σε μια σκηνή που ξεχείλιζε από δημιουργικότητα και έβγαζε σπουδαία albums. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να πω ότι αυτές ήταν οι καλύτερες εποχές που έζησα ως μουσικός και ως ακροατής. Πέραν αυτού, κοιτάζω πάντα μπροστά και αντί να θάβω τη μουσική μου στο παρελθόν, την αφήνω να εξελιχθεί από τις ρίζες της. Βρισκόμαστε πάντα σε κατάσταση ανασκόπησης, είμαστε Πορτογάλοι άλλωστε, αλλά κοιτάμε μπροστά. Η αλήθεια είναι ότι αυτό τον καιρό ετοιμάζουμε το νέο μας album.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σού ‘ρχεται στο μυαλό όταν μιλάς για τα “Wolfheart” και “Irreligious”;
Στο “Wolfheart” είναι τα νιάτα μας. Όλα τα σκατά που είχαμε περάσει μέχρι να αρχίσει ο κόσμος να εκτιμά τον δίσκο και τη μπάντα. Ζούσαμε το όνειρο. Στο “Irreligious”, ήμουν πολύ βυθισμένος στα βιβλία, τις λέξεις και τις σκέψεις μου. Πέρασα πολύ καιρό στη Γερμανία. Αυτός ο δίσκος είναι σκοτεινό rock μ’ ένα λογοτεχνικό περιτύλιγμα, μου αρέσει πολύ ως δουλειά.
Όπως είπες, δουλεύετε πάνω στο επόμενο σας album. Στη παρούσα φάση, τι μπορείς να μας αποκαλύψεις γι’ αυτό;
'Οχι και πολλά. Μέχρι στιγμής τα τραγούδια έχουν ένα goth-dark feeling. Είναι πιο απλά, σκοτεινά τραγούδια, με τα οποία μπορεί εύκολα κάποιος να συνδεθεί. Όμως, είναι πολύ νωρίς για να πούμε οτιδήποτε, έχουμε να δοκιμάσουμε κι άλλες ιδέες ακόμα. Πιθανόν να μην είναι ο δίσκος που θα αλλάξει τον κόσμο, ούτε καν τη σκηνή, αλλά θέλουμε να γράψουμε ένα album που θα ξαναφέρει το σκοτάδι στο σκοτεινό metal.
Mπορείς να μας δώσεις κάποιες πληροφορίες για το video που ανεβάσατε πρόσφατα όπου διαβάζεις αποσπάσματα από το “Game of Thrones” στα πορτογαλικά; Τι είδους καμπάνια είναι αυτή; Επ’ ευκαιρία, πες μας και την άποψη σου για τα βιβλία της σειράς, όπως και για το τηλεοπτικό show.
A, δεν ήταν τίποτε το σπουδαίο. Στην εταιρία που εκδίδει τα βιβλία του George R.R. Martin δουλεύουν κάποιοι φίλοι με τους οποίους έχω συνεργαστεί σε διάφορες φάσεις. Τους βοήθησα σε μία φοβερή συλλογή που έκαναν για τον Lovecraft, μετέφρασα το “I am Legend” του Richard Matheson και πολλά άλλα. Είναι επίσης οι άνθρωποι πίσω από την έκδοση της φωτο-βιογραφίας μας. Μού ζήτησαν να φτιάξω αυτό το video για την προώθηση του καταλόγου τους (με πληρώνουν σε βιβλία, χεχε) και να το ανεβάσω στο διαδίκτυο, περνώντας, ταυτόχρονα, το μήνυμα να διαβάζει ο κόσμος βιβλία. Δεν είμαι ο μεγαλύτερος fan του “Game of Thrones”, αλλά τόσο τα βιβλία όσο και η σειρά κατάφεραν να αποδώσουν με συνέπεια και συνοχή έναν τόσο περίπλοκο κι ενδιαφέροντα κόσμο. Έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στην τηλεόραση. Τώρα εύχομαι να γυριστεί κάποια σειρά βασισμένη σε κάποια από τα αγαπημένα μου βιβλία, όπως ο «Λύκος της Στέππας» του Herman Hesse ή κάτι από τον Ray Bradbury.
H oικονομική και πολιτική κρίση εξακολουθεί να εξαπλώνεται στην Ευρώπη. Είμαστε παρατηρητές μίας εποχής μεγάλων συγκρούσεων σε ιδεολογικό επίπεδο. Κατά την άποψη μου, υπάρχει μια μεγάλη αντίθεση μεταξύ των ‘90s και του σήμερα. Οι στίχοι των Moonspell κατά κάποιον τρόπο μπορούν να εκφράσουν αυτή την κοινωνική σύγχυση, ως αντανάκλαση του ψυχισμού και του τρόπου σκέψης του ατόμου, αλλά με έναν συμβολικό τρόπο. Πιστεύεις ότι οι Moonspell, ως καλλιτεχνική οντότητα, συνδέονται με αυτή την πραγματικότητα, κι αν ναι, με ποιόν τρόπο; Είναι δύσκολο να συγκεντρωθείς και να μπεις στην φάση του σκοτεινού ρομαντισμού έτσι ώστε να κρατήσεις άθικτο τον χαρακτήρα της μπάντας;
Μερικές φορές γράφω αυτούς τους θυμωμένους, χωρίς μεταφορές, στίχους στο χαρτί, μετά το ξανασκέφτομαι και τους στολίζω με τον σκοτεινό μας ρομαντισμό. Πολλές φορές με δυσκολεύει αρκετά να κρατήσω αυτή την ισορροπία, καθώς θέλω να υπάρχει και το μήνυμα. Ο κοινωνικός μου περίγυρος εξακολουθεί να με επηρεάζει, αλλά οι Moonspell είναι το όχημα μου για να ξεφύγω απ’ όλα αυτά. Αυτό το φρούριο είναι άφθαρτο. Σαν συγκρότημα έχουμε τη δική μας ρουτίνα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν επηρεαζόμαστε από την πραγματικότητα, όπως η κρίση που περιγράφεις. Όλη αυτή η κατάσταση μάς ωθεί να δουλέψουμε πιο σκληρά, αντί να καθόμαστε και να γκρινιάζουμε όπως κάνουν πολλοί συμπατριώτες μας. Στους Moonspell θέτουμε τους δικούς μας κανόνες. Εδώ βιώνουμε την δόξα και την ταπείνωση. Και είναι ένα φως που δεν σβήνει ποτέ…

comments