Oι Έλληνες dark/ gothic metallers W.E.B. τον περασμένο Δεκέμβριο και Ιανουάριο περιόδευσαν σε Αγγλία και Ελλάδα/ Κύπρο προωθώντας το τελευταίο τους album "For Bidens". Aπό 'κει έρχεται το πρώτο μέρος του tour diary που έχει ετοιμάσει ο frontman του group, Sakis Darkface, αλλά και ένα ολοκαίνουργιο live video για το κομμάτι "Eligos".
W.E.B. FOR BIDENS TOUR PART I DIARY
Τετάρτη, 3 Δεκεμβρίου 2014
Η πτήση μας είναι στις 20:00, όμως αποφασίζουμε να βρεθούμε όλοι σπίτι μου από τη 13:00, να πιούμε έναν καφέ, να ηρεμήσουμε και να καταλάβουμε τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις επόμενες μέρες. Δεν είναι η πρώτη μας περιοδεία, είναι όμως η παρθενική headline περιοδεία μας εκτός συνόρων. Έχουμε πλήρη άγνοια για το τι θα συναντήσουμε όμως είμαστε σίγουροι για δυο πράγματα: θα είναι μια δύσκολη περιοδεία πρώτον και δεύτερον, είμαστε έτοιμοι για όλα.
Ο πάγος της νευρικής ψυχολογίας έσπασε μέσα στο αεροπλάνο όπου εγώ ως βασιλιάς της αφηρημάδας και της αφελούς αδιαφορίας του χωροχρόνου ορισμένες φορές, έκανα ένα σχόλιο «ενήλικου» περιεχομένου με τέτοια ένταση φωνής που το άκουσαν σχεδόν όλοι στο αεροπλάνο και ξέσπασαν σε νευρικό γέλιο. Η «καταστροφή» άρχισε όμορφα και σε θετικό κλίμα λοιπόν, το ταξίδι ξεκίνησε.
Αφού φτάσαμε, μας περίμενε το mini bus με τον οδηγό μας για αυτό το tour, τον Jez. Ένας punk rock φυσιογνωμίας τύπος με τον οποίο ταιριάξαμε άψογα. Το team συμπληρώθηκε, πάμε ξενοδοχείο και την επόμενη ξεκινάμε.
Πέμπτη, 4 Δεκεμβρίου 2014 – Λονδίνο, Intrepid Fox
Ωραίο το Λονδίνο, φοβερή, πολύ γεμάτη ζωή με τη μουντάδα και το γκρίζο να κυριαρχούν. Ομολογώ μου θυμίζει λίγο Gotham City και φυσικά δεν έλειψε το απαραίτητο sightseeing σε Big Ben, London Eye, Buckingham Palace (έλειπε η Βασιλισσα-βρικόλακας – η σημαία ήταν κάτω) και έπειτα πήγαμε στο club.
Ήταν περίεργη η κατάσταση εκείνη τη βραδιά. Έξω από το μαγαζί ήταν πολλοί «δικοί μας» άλλα και πολλοί πάνκηδες (…??). Μα έχουμε εμείς τέτοιο κοινό; Τελικά όχι, δεν έχουμε. Απλούστατα πριν από εμάς είχε νωρίτερα ένα old school punk/dark wave fest με τρεις μπάντες που μαζί με το σκηνικό του club με πήγαν πίσω σε σελίδες γοτθικών μυθιστορημάτων που συνήθιζα να διαβάζω μανιωδώς κάποτε και ένιωσα επιτέλους λίγο πιο οικείο το μέρος.
Η στιγμή να στήσουμε το backline μας και να κάνουμε sound check. Πολύ βεβιασμένη κατάσταση, πίεση χρόνου και καθόλου backstage για να ετοιμαστούμε καταλλήλως. Βγήκαμε χωρίς να βαφτούμε και μάλιστα αρκετά αργά (κάπου στη 01:00) σε λιγοστό κόσμο, γύρω στα 30 άτομα. Μέχρι εδώ τίποτα δεν μας πάει ακριβώς καλά μέχρι που ο κόσμος που ήταν εκεί μας υποδέχτηκε κάνοντας φοβερό χαμό. Δεν περιμέναμε τόση εκδηλωτικότητα. Η απόδοση μας ήταν ομολογουμένως λίγο «κρύα» άλλα, παραδοσιακά έτσι είμαστε σε κάθε πρώτο live περιοδείας. Τελειώνοντας την εμφάνιση μας συναντήσαμε με μεγάλη μας χαρά Έλληνες που δεν μας είχαν ξαναδεί και επιτέλους τους δόθηκε η ευκαιρία, καθώς και δυο τύπους που μας είχαν δει ξανά το 2005 όταν είχαμε παίξει στην Κωνσταντινούπολη στην περιοδεία με τους To/Die/For.
Αφού λοιπόν πηδήξαμε από το αεροπλάνο, άνοιξε το αλεξίπτωτο και ό,τι κρυάδα ήταν να πάρουμε την πήραμε, ξεκινήσαμε για ξεκούραση. Την επόμενη είχαμε ταξίδι για…
Παρασκευη, 5 Δεκεμβρίου 2014 – Neath, The Duke
…Ουαλία. Ηνωμένο Βασίλειο μεν, άλλη χώρα και άλλοι άνθρωποι δε. Εδώ είναι λίγο Θεσσαλονίκη η κατάσταση. Κοινώς όλα είναι χαλαρά και χαμογελαστά, τολμώ να πω ίσως και αρκετά γραφικά - με την καλή έννοια φυσικά.
Το τοπικό support τελευταία στιγμή ακύρωσε την εμφάνιση του. Δεν κατάλαβα ακριβώς το λόγο, όμως απ’ όσο μας εξήγησε ο promoter ήταν καθαρά θέμα αντιεπαγγελματισμού διότι ήθελαν να παίξουν και την επόμενη μαζί μας ενώ προτιμήθηκε μια μπάντα με την οποία έχουν έχθρα, οπότε προτίμησαν την τακτική του βεντετισμού. Να πάρει… νόμιζα πως μόνο στην Ελλάδα είχαμε rock stars της γειτονιάς, αλλά το φαινόμενο ίσως να είναι γενικό. Δίνω πάντα ένα ελαφρυντικό όμως, διότι κατανοώ πως το να τιθασεύσεις τον εγωκεντρισμό σου όταν αυτός τροφοδοτείται άκρατα και άπληστα, σε συνδυασμό με νεανική και αθώα ανωριμότητα, δεν είναι εύκολο και γίνεται πολλές φόρες ασυναίσθητα.
Πάμε στο ζουμί όμως. Το μαγαζί; Γραφικό καταγώγιο του Terminator 2. Ο ήχος; Με δυσκολία τον φέραμε σε αξιοπρεπές επίπεδο. Καμαρίνι; Πάλι όχι…. Ο κόσμος; Διπλάσιος από το Λονδίνο και headbanging ασταμάτητο. Δίψα για metal και κέρατα με μπύρες υψώνονταν κάθε τόσο. Για πρώτη μου φορά κατέβηκα από τη σκηνή για να γίνω μέρος του κοινού. Επιτέλους άνθρωποι που πάνε σε metal live για να καλοπεράσουν.
Μετά το live μιλήσαμε, έχω την εντύπωση, με κάθε παραβρισκόμενο, δώσαμε merchandise, ήπιαμε τοπικές μπύρες, παίξαμε μπιλιάρδο και όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε ήταν όλοι εκεί να μας καληνυχτίσουν καθώς ξεκινούσαμε κατά τη 01:00 κατευθείαν για την επόμενη στάση μας.
Σαββάτο, 6 Δεκεμβρίου 2014 – Llaneli, Masons
Ακόμα αμφιβάλουμε για το πώς προφέρεται τελικά αυτή η πόλη αλλά το επικρατέστερο είναι «Χχλεχχλλι» (ω ναι! Όντως!)
Δυο support acts απόψε. Η μια μπάντα λεγόταν Extinction (μελωδικό death black πολύ ορεξάτο και γεμάτο ζωντάνια) και μια μπάντα που δυστυχώς δεν συγκράτησα καθότι δεν αναγραφόταν στο πρόγραμμα (ήταν το γνωστό TBA) που έπαιζαν ένα περίεργο Solstafir-ικο rock που για αρχή μιας τέτοιας βραδείας ήταν ό,τι πρέπει.
Φοβερή υποδοχή από τους ανθρώπους εκεί σε ένα σχεδόν γεμάτο μαγαζί. Φωνακλάδες Ουαλοί που με έκαναν να απορήσω πως άντεξαν να μην σταματήσουν πουθενά στα 75 λεπτά της εμφάνισης μας. Όλα τα συστατικά ήταν εκεί για να περάσουμε μια υπέροχη βραδυά με παλιούς και πλέον νέους οπαδούς. Η Ουαλία ήταν μέχρι εδώ ξεκάθαρα η νικήτρια!!
Κυριακή, 7 Δεκεμβρίου 2014 – Wakefield, Snooty Fox
Πίσω σε Αγγλικό έδαφος και πάλι. Το καλύτερο club της περιοδείας μέχρι στιγμής. Ωραία μεγάλη σκηνή, φοβερός χώρος για τον κόσμο, σωστό καμαρίνι. Ηχολήπτης και φωτιστής έτοιμοι για όλα και ένα ιδιαίτερα μακροσκελές soundcheck καθότι η συγκεκριμένη εμφάνιση ηχογραφήθηκε και μαγνητοσκοπήθηκε προφανώς για υλικό που θα κυκλοφορήσουμε στο μέλλον.
Φοβερή τιμή για εμάς στο συγκεκριμένο μέρος ήταν πως ήρθαν να μας δουν άνθρωποι από μακριά οι όποιοι είχαν ταξιδέψει με τραίνο και είχαν κλείσει ξενοδοχεία κλπ μόνο και μόνο για να μας δουν. Μετά από μια απολαυστική εμφάνιση για όλους η βραδυα δεν θα μπορούσε να εξελιχτεί διαφορετικά από κατανάλωση αλκοόλ μέχρι να μείνουν όρθιοι όσοι μπορούσαν για να μεταφέρουν τους πεσόντες.
Δεύτερα, 8 Δεκεμβρίου 2014 – Canterbury, Lady Luck
Με διαφορά το πιο όμορφο μέρος που επισπευτήκαμε στην περιοδεία. Μετά τις απαραίτητες τουριστικές βόλτες σε όσο περισσότερες γωνιές της υπέροχης αυτής πόλης κατευθυνθήκαμε στον σημερινό τόπο του εγκλήματος με την υπόσχεση στους εαυτούς μας να το επισκευθούμε ξανά κάποια στιγμή για διακοπές.
3 support acts για τη σημερινή εμφάνιση αλλά με υποχρεωτικό κλείσιμο της ζωντανής μουσικής στις 23:00, οπότε ο χρόνος μάς πιέζει. Είμαστε στο παρά 5 για sold out και εκεί που δεν το περιμέναμε γίναμε μάρτυρες του πιο δολοφονικού κοινού. Γνώριζαν όλα τα τραγούδια απ’ έξω και το moshing ήταν από τα πιο ακραία που έχω δει. Στ’αληθεια ελπίζω να μην τραυματίστηκε κανείς. Κάποια στιγμή στο τελευταίο μας τραγούδι γκρέμισαν μέχρι και μικρό μέρος της σκηνής ρίχνοντας κάτω και το μικρόφωνο μου και μέρος του εξοπλισμού μου. Μικρό το κακό και χάρη στην εμπειρία του roadie όλα μπήκαν ξανά στη θέση τους αρκετά γρήγορα έτσι ώστε να τελειώσουμε κατάλληλα μια εμφάνιση που θα θυμόμαστε για πάντα.
Άλλο ένα after party που ξεχείλιζε από γενναιόδωρες μερίδες μπύρας και reunion με οπαδούς από την Κύπρο που μας είχαν δει το 2008 στη Λευκωσία στην περιοδεία του “Jesus Heist”.
Τρίτη, 9 Δεκεμβρίου 2014 – Boston, Axe ‘n’ Cleaver
Μετά από επίσκεψη σε κάποιους εκπληκτικούς καθεδρικούς ναούς γοτθικού ρυθμού που δεν είχαμε προλάβει να δούμε την προηγουμένη, μπαίνουμε στο tourbus με προορισμό το Boston.
Πολύ κρύο μαγαζί. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ο τοπικός promoter έδειχνε απότομος και αρνητικός… Τέλειος συνδυασμός για κακή ψυχολογία. Σχεδόν θέλαμε να τελειώσει η βραδυα προτού καν αρχίσει. Για πρώτη φορά ένιωσα προσωπικά πως θα προτιμούσα με κάποιο τρόπο να ακυρωθεί το συγκεκριμένο live. Τι μας έκανε να αλλάξουμε γνώμη; Φυσικά ο κόσμος. Μια περιοχή άγνωστη ακόμα και στους ιδίους τους Άγγλους όπως διαπιστώσαμε όπου το extreme metal είναι κάτι άγνωστο σχετικά και στους ιδίους τους ανθρώπους εκεί.
Κάναμε το soundcheck μπροστά στον κόσμο λογω του τσουχτερού κρύου που έκανε έξω. Ο κόσμος αν και απομακρυσμένος για να έχουμε το χώρο μας να στήσουμε τη σκηνή και τον ήχο όπως θέλαμε είχε ενθουσιαστεί από το soundcheck ακόμα και χειροκροτούσαν από μακριά και ας παίξαμε το ίδιο κομμάτι 4-5 φορές.
Στα της εμφάνισης. Έχουμε πλέον εμφανώς ζεσταθεί και η επικοινωνία με το κοινό είναι πιο σίγουρη. Flawless performance, ήχος άψογος και κλασσικά πλέον καταλήξαμε πνιγμένοι στις μπύρες και τα ποτά.
Τέταρτη, 10 Δεκεμβρίου 2014 – Nottingham, The Doghouse
Η άφιξη μας στην πατρίδα του θρυλικού Ρομπέν των Δασών ήταν κάτι που περιμέναμε πως και πως. Δυστυχώς δεν σημαδεύτηκε όπως σχεδιάζαμε μιας που όλα όσον άφορα τη διοργάνωση είχαν πάει στραβά και αυτό πάλι χάρη στις support μπάντες. Πληροφορηθήκαμε ότι διαφωνούσαν για το με ποια σειρά θα έβγαιναν και τελικά αποφάσισαν την ίδια μέρα να κλείσουν δυο διαφορετικούς χώρους ο καθένας και να παίξουν μόνοι τους, παίρνοντας έτσι και τον κόσμο αφού διέδωσαν πως η δική μας εμφάνιση ακυρώθηκε. Τόλμη και Γοητεία, Ατίθασα Νιάτα, Σάντα Μπάρμπαρα και Δυναστεία ενωθείτε και φτιάξτε τον Voltron.
Εκμεταλλευτήκαμε την ελεύθερη πλέον μέρα απλά για τουρισμό στο κάστρο και στη φοβερή Χριστουγεννιάτικη αγορά και το βράδυ καταλήξαμε σε μια τοπική pub που όλως τυχαίως άνηκε σε μια τρίτη μπάντα από εκεί που περίμεναν να μας δουν, όχι όμως ως πελάτες στο μαγαζί τους. Περάσαμε το βράδυ με ωραίες γνωριμίες και ghost stories ως το πρωί.
Πέμπτη, 11 Δεκεμβρίου 2014 – Stoke, The Rigger
Τελευταία στάση για μας στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Stoke. Μια πόλη που είδαμε ελάχιστα διότι όταν φτάσαμε έβρεχε καταρρακτωδώς και το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να πάμε στο μαγαζί και να αράξουμε εκεί. Ευτυχώς απέναντι υπήρχε εστιατόριο και το μπαρ του μαγαζιού ήταν ανοιχτό από νωρίς. Είχαμε ένα άψογο soundcheck και δώσαμε τον καλύτερο μας εαυτό στην εμφάνιση αυτή που είχε ιδιαίτερη σημασία για εμάς καθώς εκεί ήρθε να μας δει για πρώτη φορά και ο ατζέντης μας ο όποιος ενθουσιάστηκε με την απόδοση μας και δώσαμε τα χέρια για περεταίρω συνεργασία όσον αφορά τις εμφανίσεις μας στην Ευρώπη γενικότερα. Η επιστροφή μας στην πατρίδα για τις εμφανίσεις μας επί Ελληνικού εδάφους είναι πια προ των πυλών. Θα επιστρέψουμε στο Ηνωμένο Βασίλειο σίγουρα με το επόμενο άλμπουμ!
Κυριακή, 21 Δεκεμβρίου – Αθήνα, Κύτταρο
Η σημαντικότερη βραδυα για εμάς αφού παίζουμε στην έδρα μας με ένα billing ετερόκλητο και πολύ ενδιαφέρον (Siva Six, Randomwalk, Nano Infect, In Vein). Ακόμα μια εμφάνιση που μαγνητοσκοπήθηκε και ηχογραφήθηκε για μελλοντική κυκλοφορία και σίγουρα η καλύτερη όλης της περιοδείας από πλευράς μας. Να σημειωθεί πως όλη η βραδυά μεταδόθηκε ζωντανά και από τον ραδιοφωνικό σταθμό Μεταδεύτερο, κάτι που έκανε το όλο γεγονός να φαντάζει εξαιρετικά ξεχωριστό και προσωπικά στα μάτια μου μεγαλύτερο από όσο προσδοκούσα. Οι αντιδράσεις κάποιων οπαδών στην Αθήνα ήταν κυριολεκτικά συγκινητικές σε βαθμό που δεν θέλαμε να κατεβούμε από τη σκηνή τελικά. Περάσαμε τέλεια και τα αυτόγραφα και οι φωτογραφίες μετά το show ήταν ένας τέλειος τρόπος να κλείσει μια βραδυά με μεγάλο ρίσκο που τελικά στήθηκε με επιτυχία!
Σαββάτο, 27 Δεκεμβρίου 2014 – Λάρισα, Stage
Ομολογώ πως η εμφάνιση στη Λάρισα με είχε προβληματίσει πάρα πολύ. Την τελευταία φορά που παίξαμε εκεί ήταν το 2009 και είχαμε πολύ κόσμο και φοβερό κοινό. Όμως τα προγνωστικά από τους φίλους και γνωστούς που είχαμε από εκεί ήταν κάπως απογοητευτικά όσον αφορά το πώς έχουν πλέον εκεί τα πράγματα. Χαρακτηριστικά θυμάμαι να μου λέει φίλος «Αν κάνετε 40 εισιτήρια θα είστε rock stars»…
Προς διάψευση των παραπάνω και ευχάριστη έκπληξη για εμάς δεν ήταν έτσι τελικά. Είχαμε σαφώς πολύ παραπάνω κόσμο και μάλιστα πολύ ηχηρό! Απολαύσαμε την παρέα και τις εμφανίσεις των συγκροτημάτων που άνοιξαν και ανεβήκαμε στο τέλος κι εμείς να κάνουμε τα δικά μας. Η Λάρισα μας υποδέχτηκε μετά από χρόνια με υπέροχο πραγματικά τρόπο.
Δεν ξέρω αν χρειάζεται να πω ότι έπειτα πήγαμε στο τοπικό metal club (Μεταλλουργείο) από όπου δεν φύγαμε ποτέ μάλλον, διότι δε θυμάμαι τίποτα από ένα σημείο και έπειτα εκτός του ότι βρέθηκα σε ένα τραπέζι να μου σερβίρουν πατσά και τον εγκέφαλο μου να έχει μεταμορφωθεί σε τσουκνιδόδασος.
Κυριακή. 28 Δεκεμβρίου 2014 – Τρίκαλα, Κεντρική Πλατειά
Πρώτη φορά για εμάς στα όμορφα Τρίκαλα και μεγάλη αγωνία για την εξέλιξη της συγκεκριμένης βραδυας. Ο διοργανωτής μας περίμενε συνεπέστατος έστω και κάτω από τη βροχή κάτω από την οποία αφιχθήκαμε. Μετά τις σχετικές συστάσεις και τον απαραίτητο power-juice-καφέ και το καθιερωμένο check πήγαμε για ύπνο διότι το προηγούμενο βράδυ ακόμα δεν είχε τελειώσει για εμάς.
Για τη συναυλία δεν έχω πολλά να πω. Ασφυκτικά γεμάτο το μέρος και το χειροκρότημα μόλις πατήσαμε πόδι στη σκηνή πραγματικά συγκινητικό. Η εμφάνιση αυτή ήταν αδύνατο να πάει άσχημα. Φοβερές και οι support μπάντες που μας πλαισίωσαν. Δεν θα ξεχάσω επίσης 2 παρέες από Αθήνα που έκαναν δρόμο ως τα Τρίκαλα να μας ξαναδούν επειδή η εμφάνιση μας στην Αθήνα για αυτούς δεν ήταν αρκετή. Φοβερή βραδυά με τρομερό after party γεμάτο παραγγελίες από old school black metal και οι εμφανίσεις μας για το 2014 στην Ελλάδα έκλεισαν με τον ομορφότερο τρόπο!
Παρασκευή, 2 Ιανουαρίου 2015 – Κύπρος, Λεμεσός, Tepee
Η πρώτη μας εμφάνιση για το 2015, η τελευταία μας εμφάνιση για αυτήν την περιοδεία και η δεύτερη φορά που επισκεπτόμαστε την Κύπρο μετά από το 2008. Για άλλη μια φορά τα πράγματα δυσοίωνα όσο δεν πάει. Το πρωί της πτήσης μας είχα ήδη ανεβάσει 38 πυρετό και ήμουν έτοιμος να πω ότι δυστυχώς πρέπει να ακυρώσουμε. Αφού χαρακώθηκα όμως και είχα την εντύπωση πως μπορώ να τα βγάλω πέρα το μόνο που έκανα ήταν να πληροφορήσω τη μπάντα.
Με 2 ώρες καθυστέρηση της πτήσης και με το αεροδρόμιο να είναι 2 ώρες περίπου μακριά από τη Λεμεσό, φτάσαμε στο μαγαζί την ώρα που άνοιγαν οι πόρτες. Ευτυχώς δεν υπήρχε ζήτημα curfew οπότε κάναμε ένα υποτυπώδες soundcheck μπροστά στον κόσμο πάλι και ξεκουραστήκαμε όσο μπορούσαμε στο 2ωρο που ήταν η εμφάνιση των opening acts. Ήμουν σε ημιλιποθημη κατάσταση πριν καν ανέβουμε να παίξουμε λογω του πυρετού μου και με βουλωμένα αυτιά αλλά ευτυχώς η φωνή ακόμα έβγαινε. Οπότε . . . let’s fuckin' do this!
Πολύς κόσμος, headbanging, φωνές, wall of death και 2 ώρες μετά το live ακόμα βγάζαμε φωτογραφίες με κόσμο και το merchandise μας… εξαντλήθηκε. Μακάρι να ήμουν προσωπικά σε καλύτερη κατάσταση της υγείας μου αλλά και πάλι ήμασταν όλοι στη μπάντα εξαιρετικά ευτυχισμένοι που φέραμε σε πέρας με τέτοιο τρόπο την πρώτη μας headline tour και το τιμήσαμε διασκεδάζοντας το δεόντως.
Πάμε για τα επόμενα…
STAY DARK
…on behalf of W.E.B. – www.webdarkmetal.com
Sakis Darkface
