Όσοι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα της ελληνικής σκηνής παλαιόθεν, γνωρίζουν καλά τους Fortress Under Siege και το ιστορικό τους ομώνυμο ΕΡ του 1996, μία μπάντα που ακολούθησε την διάλυση των Gladiators στους οποίους συμμετείχε ο κιθαρίστας Φώτης Σωτηρόπουλος.

Η πορεία των FUS δυστυχώς δεν γνώρισε την επιθυμητή συνέχεια, με αποτέλεσμα το progressive metal συγκρότημα να μείνει ανενεργό για 1,5 περίπου δεκαετία. Μέσα σε αυτό το διάστημα αξίζει να σημειώσουμε ότι ακούσαμε τον τραγουδιστή τους Μιχάλη Σμέρο στο "Life?" album των επίσης ιστορικών Marauder, το 2004.

Κάπως έτσι, φθάνουμε στο 2011 και στην δισκογραφική επιστροφή της μπάντας, η οποία έφερε το τίτλο "The Mortal Flesh of Love" και μετέφερε όλα τα παραδοσιακά, λυρικά και τεχνικά prog στοιχεία που είχαν αναδείξει οι Fortress στη σημερινή εποχή.

Λίγα χρόνια μετά, ο Μιχάλης Σμέρος αποφασίζει ν' αποχωρήσει από το σχήμα, αφήνοντας στον Φ. Σωτηρόπουλο και στους υπολοίπους την δύσκολη αποστολή αντικατάστασης του φυσικού τους frontman. Το ένα έφερε τ' άλλο, και μία από τις χαρακτηριστικότερες φωνές της ελληνικής heavy metal σκηνής γίνεται ο νέος τους τραγουδιστής. Πρόκειται για τον Αλέξανδρο "Hannibal" Μπαλακάκη που οι περισσότεροι γνωρίσαμε ως φωνή των Spitfire και Hannibal, αλλά οι καλύτερα ενημερωμένοι στα της σκηνής δεν πρόκειται να τον ξεχάσουν κι ως τη φωνή του "The Sign of Rage" ντεμπούτου των Power Crue. Ο Hannibal είναι πλέον μόνιμος κάτοικος Αγγλίας και παίζει εκεί παράλληλα με μία μπάντα διασκευών στους Saxon, τους Saxonized, ενώ το πρώτο του live με τους Fortress ήταν ως opening act στους εκπληκτικούς Γερμανούς Soul Cages στο Κύτταρο, το Νοέμβριο του '13.

Αυτή η μεταγραφή θα αναστήσει τον φοίνηκα των Fortress Under Siege, καθώς εκτός από ένας εξαιρετικός και έμπειρος τραγουδιστής που έχει αναγνωριστεί από το εγχώριο metal κοινό, είναι και μία αξιόπιστη λύση στο συνθετικό κομμάτι, και ο τελευταίος είναι ένας παράγων που πραγματικά αναζωογόνησε τους Fortress Under Siege.

Έτσι, λοιπόν, στο "Phoenix Rising" συναντούμε το ανανεωμένο Fortress Under Siege πρόσωπο που ναι μεν διατηρεί τα γνωστά του χαρακτηριστικά, αλλά δίνει χώρο και στο κλασσικό metal, σε σκληρότερες κιθάρες, ενώ συναντούμε και πιο προσβάσιμες συνθέσεις, όπως το εναρκτήριο "Don't Let Go" και την ομότιτλη κομματάρα του δίσκου.



Αυτό που χρειαζόμαστε από τους FUS τώρα είναι όσο το δυνατόν πιο έντονη συναυλιακή παρουσία, και αν κρίνουμε από τις μαρτυρίες της πρόσφατης εμφάνισής τους στο αθηναϊκό The Crow, βρίσκονται σ' εξαιρετική φόρμα. Μπάντες σαν τους Fortress Under Siege είναι απαραίτητες στην σύγχρονή ελληνική heavy metal σκηνή για δύο βασικούς λόγους: i) Διατηρείται στη σημερινή εποχή ένα '90s progressive metal - περιπετειώδες, λυρικό, μελωδικό, σε φάσεις νεοκλασσικό - που τείνει να εκλείψει, καθώς πια η έννοια "progressive" στον metal πλανήτη έχει δικαίως ξεφύγει σε δεκάδες άλλες μορφές, έννοιες και τεχνοτροπίες έτσι ώστε να εξακολουθήσει να διαιωνίζεται μέσα στα χρονικά. Αυτό βεβαίως αφορά σε μεγάλο βαθμό και το "Phoenix Rising", όμως μία τέτοια μπάντα που έχει ζήσει τα '90s και την Dream Theater Αναγέννηση του εν λόγω ήχου στις παραστάσεις της, δύναται να λειτουργήσει ως μία γέφυρα μεταξύ του ένδοξου prog/ power παρελθόντος της χώρας μας και τού σήμερα. Και όλα αυτά, στα mid- 10's που συμβαίνουν τώρα και βρίσκουν το ελληνικό metal στην ποιοτική καμπή του. ii) Έστω και ετεροχρονισμένα, ένα κιθαριστικό και συνθετικό ταλέντο σαν τον Φώτη Σωτηρόπουλο αξίζει τουλάχιστον ένα μέρος της χαμένης του αναγνώρισης, όπως και κάθε αξιόλογος μουσικός που συνδέθηκε με τη μπάντα, εφόσον η μπάντα συνεχίσει και κάνει πράγματα. Παράλληλα, επαναφέρεται στο εγχώριο metal γίγνεσθαι μία πολύτιμη μονάδα σαν τον Hannibal. Με αφορμή αυτό, δράττομαι της ευκαιρίας να γράψω πως ο Αλέξανδρος μαζί με τους Γιάννη Κουτσελίνη (Deceptor, Biomechanical, Rottweiler), Πάνο Δημητρίου (Denial Price, Black Juju, Oblivion), Λεωνίδα Χατζημιχάλη (Fatal Morgana, Equal Vector, Immensity, Imaginery, κλπ) και Βασίλη Αξιώτη (Phantom Lord, Persona Non Grata) συμπληρώνει ένα τέλειο top-5 από παλιούς Έλληνες τραγουδιστές που θα επιθυμούσαμε να δούμε και κυρίως ν' ακούσουμε στις περίφημες συναυλίες των Rock 'n Roll Children. Γιατρέ, ακούς;

Επιστρέφοντας, όμως, στους Fortress Under Siege, μπορούμε να πούμε με ασφάλεια πως βρίσκονται πια στη πλέον δημιουργική τους φάση κρατώντας ολοζώντανη τη μουσική τους κληρονομιά, και για να παραφράσουμε λίγο τους στίχους του καινούργιου "Blue Valley Shadow": "They're back, they're ready to attack..."

Εδώ, το ολοκαίνουργιο video- clip που αφορά το προαναφερθέν single "Don't Let Go", διά χειρός Bob Katsionis (Progressive Vision Group):

 
Και η κομματάρα που λέγαμε:
 
 
ΝΙΚΟΣ "SOLDIER BOY" ΤΡΑΓΑΚΗΣ

comments