The fall of Athens marches on. Kαι στις 27 Δεκέμβρη το Κύτταρο θα γίνει η πηγή της φωτιάς. Ο λόγος στους Dead Congregation…

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΧΑΛΙΚΙΑ

Καλησπέρα παιδιά. Σε λίγο καιρό κλείνει ένα χρόνος από την κυκλοφορία του “Promulgation of the Fall”. Ποια είναι η συνολική εικόνα που έχετε σχηματίσει για το τελικό αποτέλεσμα και την πορεία του δίσκου μέχρι σήμερα, τόσο σε σχέση με την ανταπόκριση του κόσμου όσο και με την δική σας προσωπική εκτίμηση;

Καλησπέρα. Έχει ήδη περάσει 1.5 χρόνος από τη κυκλοφορία (Μάιος του ’14). Περνάει γρήγορα ο καιρός και δε το καταλαβαίνουμε. Η ανταπόκριση είναι πάρα πολύ καλή, η εντύπωσή μας είναι ότι διατηρήσαμε το παλιό fan base μας και ταυτόχρονα κερδίσαμε νέους οπαδούς, πράγμα πολύ θετικό. Το βασικότερο όμως είναι ότι κι εμείς οι ίδιοι τώρα που έχει περάσει καιρός και μπορούμε να το κρίνουμε πιο ώριμα, είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι από το πώς βγήκε το album. Το ότι έχουμε ανέβει σε δημοτικότητα είναι απλά ένα ευχάριστο bonus.

Πρόσφατα ολοκληρώσατε την περιοδεία σας με την εμφάνιση σας στο “Into the Abyss Fest” στη Πολωνία, έχοντας περάσει και από Ισπανία, Γαλλία, Ιρλανδία και Ρουμανία. Πώς πήγαν τα πράγματα μέχρι στιγμής;

Μετά τη κυκλοφορία του album κάναμε δύο μικρές headline περιοδείες, μία Ευρώπη και μία στην Ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών και αργότερα ακολούθησαν πολλές μονοήμερες εμφανίσεις σε διάφορες χώρες. Τα συγκεκριμένα shows που αναφέρεις δεν ήταν μέρος περιοδείας μιάς και ήταν όλα Σαββατόβραδα – πάμε Σάββατο και Κυριακή είμαστε πίσω για δουλειά. Σκότωμα, αλλά σίγουρα είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε τόσες προσφορές και την ευκαιρία να παρουσιάσουμε το υλικό μας σε τόσες πόλεις. Μάλιστα φέτος παίξαμε για πρώτη φορά σε χώρες όπως η Ρουμανία, Λιθουανία, Σλοβακία και άλλες που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα της κεντρικής Ευρώπης. Σαν εμπειρία κάθε show είναι ξεχωριστό και είτε έχεις αναποδιές είτε όχι, απ’ όλα φεύγεις κερδισμένος. Ο κόσμος που έρχεται στα shows μας φαίνεται πολύ εξοικειωμένος με το νέο υλικό και πιo θερμός από ποτέ!

Στις 27 του μήνα θα εμφανιστείτε στο Κύτταρο μαζί με τους Embrace of Thorns και Nigredo. Είναι περισσότερο αγχωτικό και ίσως πιο δύσκολο όταν παίζετε εντός συνόρων;

Κάθε συναυλία μας τη βλέπουμε σα μία νέα πρόκλιση, μία νέα περιπέτεια. Πάντα θέλουμε να δίνουμε το 100% της ενέργειάς μας, δε μας βγαίνει κάτι διαφορετικό έτσι κι αλλιώς, οπότε και αντιμετωπίζουμε όλες τις εμφανίσεις μας ως μοναδικές. Το αγχωτικό στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι το διοργανώνουμε εμείς, άρα έχουμε περισσότερα πράγματα να φροντίσουμε αλλά θα έχουμε βοήθεια και όλα θα πάνε καλά.

Οι αραιές εμφανίσεις στην Ελλάδα είναι κάτι το οποίο έχετε επιλέξει, ή απλώς τυχαίνει; Ακολουθείτε δηλαδή το σκεπτικό των λίγων και καλών εμφανίσεων;

Είναι σαφώς από επιλογή. Το να παίζεις στην ίδια πόλη (όποια κι αν είναι αυτή) 3-4 φορές το χρόνο είναι ανούσιο και για το κάθε συγκρότημα αλλά και για τους εκάστοτε οπαδούς του. Για εμάς το να παίζουμε ζωντανά είναι πάθος και θα μας άρεσε να παίζουμε όποτε είχαμε την ευκαιρία αλλά δε νομίζω ότι θα ενδιέφερε κανέναν να μας βλέπει κάθε τρείς και λίγο και σε καμία περίπτωση δε θέλουμε οι συναυλίες μας να αντιμετωπίζονται ως ένα συνηθισμένο γεγονός. Θέλουμε να νιώθουμε ότι είμαστε όλοι σε αναμμένα κάρβουνα μέχρι να φτάσει η στιγμή που θα ξαναπαίξουμε για το ίδιο κοινό . Και εμείς και ο κόσμος που θα έρθει να μας δει.

Φυσικά, δεν γίνεται να παραλείψω την πολύ προσιτή τιμή που βάλατε στο εισιτήριο καθώς και την εξαιρετική επιλογή των δύο σχημάτων που θα πλαισιώσουν την εμφάνιση σας. Ένα κυριολεκτικά κολασμένο line-up!

Τη στιγμή που δεν έχουμε ξένες μπάντες να ανεβάζουν το κόστος της διοργάνωσης δεν υπήρχε κανένας λόγος να βάλουμε ακριβό εισιτήριο. Εάν παίζαμε για να βγάλουμε χρήματα τότε μάλλον έχουμε επιλέξει λάθος είδος μουσικής, χα χα. Τώρα για τις μπάντες που θα πλαισιώναν την εμφάνισή μας, θέλαμε να είναι κάποιοι που να ταιριάζαν με τον ήχο μας και ταυτόχρονα να μην έχουν κάνει πολλές συναυλίες στην Αθήνα, για τους ίδιους λόγους που αναφέραμε παραπάνω. Δεν θέλαμε να έρθει κάποιος στην συναυλία και να έχει αντιμετώπιση του στύλ “καλό το support αλλά τους είδα πριν 3 βδομάδες άρα θα κοιτάω το ρολόι μου μέχρι να τελειώσουν για να δω τους Dead Congregation”. Οι Embrace Of Thorns είναι παλιοί στη σκηνή κι έχουν νέο album εδώ και κάποιους μήνες, το οποίο δεν έχουν προωθήσει ζωντανά στην Ελλάδα μέχρι τώρα και οι Nigredo είναι μία νέα μπάντα με μεγάλες δυνατότητες και θέλαμε να τους δώσουμε την ευκαιρία να παρουσιάσουν το υλικό τους σε αρκετό κόσμο.

Tο “Graves…” όπως και το πρώτο σας EP έχουν γίνει κλασικά στο death metal ήχο, και το “Promulgation…” τείνει και αυτό προς αυτήν την κατεύθυνση, αν και πιστεύω πως ήδη έχει γίνει. Τι ακριβώς υπάρχει στο μυαλό των Dead Congregation κάθε φορά που συνθέτετε ένα δίσκο;

Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Δεν έχουμε συγκεκριμένη ‘πατέντα’ για να συνθέτουμε υλικό, είναι καθαρά θέμα έμπνευσης με μία δόση αυστηρής αυτοκριτικής. Μερικές φορές έχει τύχει να επιστρέψουμε σε σημεία που δουλεύουμε και να δούμε ότι κάτι δεν είναι τόσο καλό όσο πιστεύαμε αρχικά με αποτέλεσμα να το αλλάξουμε στη πορεία. Τα πάντα όμως φιλτράρονται με το πως νιώθουμε το σύνολο της σύνθεσης καθώς στη μουσική πρέπει να σε οδηγεί το συναίσθημα και όχι η λογική. Από εκεί και πέρα προσπαθούμε όσο γίνεται να μην επαναλαμβανόμαστε, γι’αυτό και το “Promulgation of the Fall” δεν είχε τα εκκλησιαστικά σημεία του “Graves of the Archangels”, πράγμα το οποίο μπέρδεψε αρκετό κόσμο στο να πιστεύει ότι το νέο album είναι λιγότερο ατμοσφαιρικό. Προσωπικά πιστεύω ότι οι συνθέσεις αυτές καθαυτές είναι πολύ πιo επιβλητικές και πομπώδεις στο νέο album ακόμα και χωρίς τη χρήση των samples.

Φαντάζομαι περάσατε από πολλά στάδια από το 2004 μέχρι σήμερα. Τι θυμάστε χαρακτηριστικά μέσα από αυτά τα σχεδόν 12 χρόνια πορείας σας; Υπήρξαν κάποια καίρια σημεία ή αποφάσεις που βοήθησαν στο να γίνετε αυτό που είστε τώρα;

Μου φαίνεται ασύλληπτο το ότι είμαστε μαζί τόσο καιρό. Nιώθω λες και ήταν χθες εκείνες οι πρώτες μέρες που προβάραμε τα κομμάτια για το “Purifying…” και πραγματικά δε νομίζω ότι έχουν αλλάξει πολλά στο πως λειτουργούμε σα μπάντα από τότε μέχρι τώρα. Ίσα ίσα θα μπορούσες να μας πεις οπισθοδρομικούς αφού πολλές πόρτες που μας άνοιξαν στη πορεία μας τις κλείσαμε μόνοι μας, εμμένοντας στις underground αντιλήψεις μας σε βαθμό ξεροκεφαλιάς. Κάθε απόφαση που παίρνει ο καθένας στη ζωή του φέρνει ένα αποτέλεσμα και κανείς δε μπορεί να ξέρει αν η αρχική επιλογή ήταν σωστή ή λάθος και πώς θα είχαν διαμορφωθεί οι καταστάσεις αν η επιλογή ήταν διαφορετική. Είμαστε εδώ που είμαστε από το σύνολο των αποφάσεων που πήραμε κατά καιρούς και πετύχαμε τα πάντα με το σπαθί μας αφού ποτέ δεν είχαμε πίσω μας managers και ατζέντιδες να μας προωθούν. Αυτό για μένα είναι ανεκτίμητο ακόμα κι αν θεωρητικά θα μπορούσαμε να είχαμε πάει πιο ψηλά αν το κυνηγούσαμε παραπάνω.

Ποια είναι η άποψή σας για τη death metal σκηνή του σήμερα;

Δυστυχώς πιστεύω ότι οι χρυσές μέρες έχουν περάσει προ πολλού. Υπάρχουν κάποιες ευχάριστες εκπλήξεις πού και πού αλλά η εποχή που πηγαίναμε στα δισκάδικα και παίρναμε κυκλοφορίες στα τυφλά και έβγαιναν διαμάντια δε θα επιστρέψει ποτέ. Ακόμα κι ένα πολύ καλό album του σήμερα φαίνεται ‘ολίγο’ αν το συγκρίνεις με τα κλασικά albums των 80s – αρχές 90s. Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις βέβαια αλλά αν μου ζητήσεις να αναφέρω μία θα πρέπει να το σκεφτώ αρκετή ώρα για να δώσω απάντηση.

Αν και δεν αποκαλύπτετε λεπτομέρειες για τις επερχόμενες δουλειές σας μέχρι την επίσημη μέρα κυκλοφορίας τους, θα ήθελα να ρωτήσω αν δουλεύετε πάνω σε καινούριο υλικό…

Σίγουρα δουλεύουμε νέο υλικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα έχουμε νέο album σύντομα. Για την ώρα μόλις κυκλοφορήσαμε σε 7’’ βινύλιο μία πρόβα μας του 2005 που είχε πολύ καλό ήχο και επειδή κάπως διέρρευσε προς τα έξω είπαμε να την παρουσιάσουμε με πιo ολοκληρωμένη μορφή. Να κάνουμε και το γούστο μας αφού μας αρέσουν τα 7’’. Αυτό διατίθεται μόνο απευθείας από τη μπάντα.

Only ashes remain, λοιπόν, στις 27 Δεκέμβρη;

Θα κάνουμε ότι μπορούμε για να μη μείνει τίποτα όρθιο!

Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας. Ραντεβού στην άλωση της Αθήνας!

Εμείς ευχαριστούμε, ανυπομονούμε να σας δούμε εκεί.