Friday, 22 January 2016 12:31

DUSTYNATION: Ashes to Ashes

Written by 
    DUSTYNATION: Ashes to Ashes

    Πέρασαν χρόνια από το πολύ καλό τους ντεμπούτο που ονομαζόταν “Echoing Lullabies”. Όπως θα διαπιστώσετε στη σύντομη αυτή κουβέντα μας με τους Dustynation, μεσολάβησαν αρκετά από τότε, όμως οι Θεσσαλονικείς progsters δίνουν ξανά σημάδια ζωής με το lyric video του “Heroin: Act One". Πατήστε το play στο link πιο κάτω, αγκαλιάστε το σκοτάδι του και διαβάστε όσα έχει να πει το συγκρότημα στη παρούσα φάση.

    Καλησπέρα, παιδιά! Επιτέλους ακούμε κάτι νέο από εσάς. Τι έχει μεσολαβήσει από τη κυκλοφορία του προηγούμενου album το 2010 μέχρι σήμερα;
    Γεια σου, Νίκο! Νιώθουμε ωραία που επιτέλους ακούγεται κάτι νέο από εμάς. Η περίοδος μετά την κυκλοφορία του δίσκου μας ήταν αρκετά αυτοπροσδιοριστική, τόσο για τη μπάντα ως σύνολο, όσο και για εμάς σε προσωπικό επίπεδο. Από μεταναστεύσεις στο εξωτερικό (όπως τόσοι και τόσοι), μέχρι κανα δυο παντρειές και ισάριθμα γεννητούρια. Υλικό για τη δεύτερη δουλειά μας υπήρχε και πριν το 2010, πάνω στο οποίο δουλέψαμε και (σχεδόν) ολοκληρώσαμε μέχρι το 2014. Η κυκλοφορία του "Echoing Lullabies" μάς έδειξε το απογοητευτικό πρόσωπο της σημερινής μουσικής βιομηχανίας, και μας προβλημάτισε πολύ το πόσο κι αν θέλουμε να είμαστε μέρος της.
    Οι ηχογραφήσεις αναφέρετε ότι έγιναν τον Αύγουστο του 2014. Προς τι οι όποιες καθυστερήσεις/ δυσλειτουργίες;
    Το μουσικό μέρος ήταν έτοιμο από τον Αύγουστο του 2014, σε συνεργασία με τον έμπιστο μας φίλο, ηχολήπτη και παραγωγό Στέλιο Κοσλίδη. Η δημιουργία του video ήταν μια διαδικασία που πέρασε από πολλά στάδια. Σκέψεις και συζητήσεις για το αν εν έτει 2015 θα ήταν αναγκαίο να δώσουμε στην κυκλοφορία ένα video με πραγματικό budget, σκέψεις ακόμα και για την ανάθεσή του σε κάποια γνωστή εταιρία για να το δει πολύς κόσμος. Αναρωτηθήκαμε τι κέρδος θα είχαν όλα αυτά και πόσο πραγματικά το επιζητούσαμε στην παρούσα φάση. Αυτή η κατάσταση επικράτησε για πάνω από ένα χρόνο. Τελικά πήραμε την απόφαση να κάνουμε αυτό που μας ικανοποιούσε περισσότερο, κι αναλάβαμε να κάνουμε τη video-παρουσίαση (όπως κι όλα τα εικαστικά της μπάντας) μόνοι μας. Αυτό λειτούργησε ευεργετικά σε καλλιτεχνικό επίπεδο, όμως διέλυσε κάθε είδους deadline - με την καλή και με τη... κακή έννοια! 
    Ηχητικά πώς πιστεύετε ότι έχετε εξελιχθεί;
    Πλέον δεν υπάρχουν μουσικά είδη και ταμπέλες. Θέλουμε η μουσική μας να ρέει, να έρπεται, να συγκρούεται και να ανατρέπει. Παίζουμε αυτό που βγαίνει από τα χέρια, τα κεφάλια και τις καρδιές μας κι ικανοποιεί τα αυτιά μας, χωρίς κανένα συμβιβασμό, κι εκφράζουμε με τη μουσική τα συναισθήματα που αναβλύζουν απ' τους στίχους. Επίσης, στη συγκεκριμένη ηχογράφηση μας λείπουν τα πλήκτρα, κάτι που μας έκανε να αντλήσουμε την ατμόσφαιρα από άλλες πηγές.
    Το πρώτο δείγμα της επερχόμενης ολοκληρωμένης σας δουλειάς είναι πραγματικά υπέροχο. Το "Heroin: Act One" μιλάει για τον τρόμο της ηρωίνης. Υπήρξε κάποια πιο προσωπική εμπειρία που σας ενέπνευσε για το συγκεκριμένο κομμάτι ή είναι μία περισσότερο γενική παρατήρηση;
    Η ηρωίνη από μόνη της είναι απλά μια ουσία. Η εξάρτηση από την ηρωίνη είναι ο τρόμος κι είναι μάλλον ένα κοινωνικό φαινόμενο. Οι στίχοι του κομματιού είναι η αρχή μιας διήγησης (ενός concept), που ασχολείται με τον κοινωνικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση συγκεκριμένων ατόμων. Πιο συγκεκριμένα, το "Heroin: Act One" μιλάει για τα κοινωνικά αδιέξοδα ενός εξαρτημένου ατόμου και το γεγονός ότι οι δύο καταστάσεις θρέφουν η μία την άλλη. Δηλαδή, ο κοινωνικός αποκλεισμός θρέφει την εξάρτηση, αλλά και η εξάρτηση τον αποκλεισμό.
    Ως μπάντα που επιδίδεται στο εσωστρεφές prog metal, πώς βλέπεται το είδος να εξελίζεται τα τελευταία χρόνια, από πλευράς κυκλοφοριών; Ποιες δουλειές έχετε ξεχωρίσει ως ακροατές που παίζουν σε συγκρότημα;
    Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια τις λεγόμενες prog metal μπάντες να χωρίζονται σε διάφορα στρατόπεδα. Είναι αυτές που επιδίδονται σε επίδειξη ταχύτητας και τεχνικής και κάποιες που έχουν στραφεί μουσικά κι ηχητικά στα ‘70s. Άλλες διατηρούν μία συγκεκριμένη φόρμα τραγουδοποιίας που θεωρούν αλάνθαστη, κι άλλες είναι διαρκώς εξελισσόμενες επειδή αποτελούνται από μουσικούς με ανήσυχο πνεύμα και θέληση να δώσουν κάτι διαφορετικό, κάτι παραπάνω στα ήδη υπάρχοντα. Οι Leprous, ο Devin Townsend, o Steven Wilson, ο Ihsahn, οι The Ocean, οι Enslaved, οι Toehider είναι μερικά παραδείγματα.
    Ολοκληρώστε με οτιδήποτε επιθυμείτε, όπως και πότε να σας περιμένουμε για live στην Αθήνα μαζί με το νέο album.
    Ευχαριστούμε πολύ για το ενδιαφέρον και το βήμα που μας δόθηκε. Ελπίζουμε να υπάρξουν στο μέλλον κι άλλες αφορμές για να τα ξαναπούμε. 

    ΝΙΚΟΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ