Tuesday, 10 January 2017 20:57

1000DEAD: This Day We Fight

Written by 
    1000DEAD: This Day We Fight

    Λέγονται 1000Dead, έρχονται από το Ρέθυμνο της Κρήτης και στο πρώτο ομώνυμο album τους μας εξέπληξαν με το έξυπνο crossover/thrash/hardcore/grind μπόλιασμά τους. Αφού διαβάσαμε τη δισκοκριτική του δίσκου τους στο METAL HAMMER Ιανουαρίου κι ακούσαμε το album, πλησιάσαμε το power trio για τις πρώτες συστάσεις.

    ΑΠΟ ΤΟ ΝΙΚΟ ΤΡΑΓΑΚΗ

    Καλησπέρα, παιδιά, και συγχαρητήρια για ένα εξαιρετικό album. Ας ξεκινήσουμε με μία καταγραφή της μέχρι τώρα πορείας σας.
    Καλησπέρα και ευχαριστούμε! Οι 1000Dead, λοιπόν, δημιουργήθηκαν στο Ρέθυμνο στις αρχές του 2013 από τους Νίκο Μαρινάκη (κιθάρα / φωνή), Αλέκο Μουρατίδη (τύμπανα) και Πέτρο Λελεδάκη (μπάσο / φωνητικά) με το line-up να έχει μείνει σταθερό όλο αυτό το καιρό! Ουσιαστικά από την πρώτη μέρα αυτό που κάναμε είναι να δουλεύουμε σταθερά και ευλαβικά πάνω σε δικά μας κομμάτια και αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολύ γρήγορα να έχουμε υλικό που να επαρκεί για ένα ολόκληρο δίσκο. Από ‘κεί και πέρα, έχουμε δώσει αρκετές συναυλίες κυρίως στην Κρήτη με μπάντες διαφόρων ειδών, από Wolfheart και Ravencult μέχρι Universe217 και Sabaton μεταξύ άλλων!
    Πείτε μας για τη δημιουργία ενός τόσο πολυποίκιλου δίσκου, πληροφορίες για τις ηχογραφήσεις, το artwork, κλπ. Φαίνεται πως ως ακροατές έχετε σύνθετα ακούσματα και, όπως και στο ΕΡ, έχετε καταφέρει να τα μπολιάσετε ακόμα πιο μαεστρικά στο album. Πώς θα περιγράφατε τη μουσική σας;
    Ναι, είναι ένας πολυποίκιλος ο δίσκος και χαιρόμαστε που τον απολαύσατε και εκεί στο Hammer! Τέτοιοι δίσκοι κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν ως «αχταρμάδες», σα να έχει χαθεί το focus αν θέλεις, αλλά μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι αυτό ήταν το όραμα της μπάντας εξαρχής, να γράψουμε μουσική που να συνδυάζει το μουσικό background και των τριών μας. Tα κομμάτια που εν τέλει αποτέλεσαν το promo του 2014 επιλέχτηκαν στρατηγικά ανάμεσα σε άλλα, υπό την έννοια ότι μοιάζανε σαν τα άκρα των επιρροών μας. Αν ήθελες μία ιδέα των 1000Dead, με αυτό το promo θα καταλάβαινες σε μεγάλο βαθμό το τι θέλουμε να κάνουμε. Ήταν πλήρως αντιπροσωπευτικό.
    Σχετικά με την παραγωγή του δίσκου, οι ηχογραφήσεις έγιναν εδώ στη Κρήτη σε home studios κυρίως, το edit το ανέλαβε ο Αλέκος, ενώ μίξη και mastering έγιναν από τον αδερφό του Πέτρου, Γιάννη Λελεδάκη. Για το layout υπεύθυνος είναι ένας ντόπιος καλλιτέχνης και φίλος, ο Νίκος “VisionBlack” Σταυριδάκης. Μας εκφράζει απόλυτα η δουλειά που μας παρουσίασε, μιας και το artwork συμβαδίζει αρμονικά με τη μουσική. Όπως κατάλαβες, ήταν λίγο “keep it in the family” η κατάσταση, χαχαχα! Ε, τώρα για ταμπέλες… Εκεί δυσκολεύει. Απλά metal!
    Μιλήστε μας και για τους στίχους σας. Φαίνεται πως υπάρχει μία συγκεκριμένη φιλοσοφία στα πράγματα για τα οποία λέτε.
    Αντιμετωπίζουμε τους στίχους με την ίδια βαρύτητα που αντιμετωπίζουμε τη μουσική μας. Όσο χρόνο θα αφιερώσουμε για τη δομή ή έστω για ένα riff, άλλο τόσο θα αφιερώσουμε για να βάλουμε τη σωστή λέξη στο σωστό σημείο. Κάποιες φορές γίνεται εύκολα, άλλες πιο δύσκολα. Γενικά οι στίχοι είναι απόρροια της ίδιας της μουσικής μας. Αν αυτή κατά διαστήματα γίνεται «έντονη», τότε πολύ πιθανόν να φέρει κάποιο «ξέσπασμα». Κάποιο ενιαίο concept δεν υπάρχει, πάντως, αλλά ίσως ο τρόπος προσέγγισης των στίχων να μπορούσε να θεωρηθεί σαν συγκεκριμένη φιλοσοφία.
    Πώς προέκυψε το συμβόλαιο με την Scrap Inc. από την Ουκρανία; Αρχικά, νομίζω, βγάλατε το album μόνοι σας.
    Μόλις αποκτήσαμε το album στη τελική ψηφιακή μορφή, αρχίσαμε να το στέλνουμε σε διάφορες εταιρείες. Κάποιοι δεν απάντησαν καν, ενώ άλλοι μας ζητούσαν παρανοϊκά πράματα. Η Scrap Inc. μάς απάντησε θετικά κι έπειτα από πολλές συζητήσεις, συμφωνήσαμε. Ουσιαστικά σε φυσική μορφή δεν έχει κυκλοφορήσει το album, αυτό θα γίνει το Μάρτιο στην Ελλάδα, ενώ θα έχει και διανομή σε Ιταλία, Αγγλία, Αμερική και Ιαπωνία!
    Ερχόσαστε από το Ρέθυμνο. Η Κρήτη τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα ενεργή όχι μόνο από πλευράς αξιόλογων συγκροτημάτων, αλλά και στις διοργανώσεις της. Πώς το βλέπετε εσείς όλο αυτό, ως ένα ιδιαίτερο δραστήριο κομμάτι της εκεί σκηνής;
    Έτσι είναι, πλέον δεν είναι τόσο δύσκολο να κλείσεις συναυλία καθότι υπάρχουν μαγαζιά/μουσικές σκηνές ενώ έχουμε και 2 αξιόλογους πολιτιστικούς συλλόγους σε Ρέθυμνο και Ηράκλειο, με τα μέλη τους να το κυνηγάνε πολύ. Και, φυσικά, το γνωστό πλέον Chania Rock Festival, που κάθε χρόνο το καλοκαίρι φέρνει πολλά μεγάλα ονόματα. Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε προς όλους αυτούς, είναι ότι είμαστε ευγνώμονες που πλέον έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να παρουσιάζουν οι μπάντες τις δουλειές τους.
    Πολλές μπάντες που δεν μένουν Αθήνα ή Θεσσαλονίκη αντιμετωπίζουν αρκετά εμπόδια στην ανάδειξή τους, πρώτα εντός των ελληνικών συνόρων, και κατ’ επέκταση στο ν’ ανοιχθούν στο εξωτερικό. Εσείς μένετε σε νησί και μάλιστα νοτιότερα της χώρας, οπότε τα εμπόδια είναι περισσότερα. Παρ’ όλα αυτά, δεν το βάζετε κάτω και εμφανίζεστε συχνά-πυκνά στην Αθήνα. Πώς αντιμετωπίζετε τέτοιας φύσεως θέματα, πόσο μάλλον από τη στιγμή που –όπως όλες οι μπάντες- οι 1000Dead είναι για εσάς ένα απαιτητικό hobby ανάμεσα στις δουλειές και τις καθημερινές σας υποχρεώσεις; Ποια τα μελλοντικά σας σχέδια;
    Βασικά, όπως είπες, προσπαθούμε να μη το βάζουμε κάτω. Το κυριότερο είναι ότι χάνονται ευκαιρίες οι οποίες όταν ξαναδοθούν απαιτείται προγραμματισμός πάλι από την αρχή με δουλειές και υποχρεώσεις μας. Επί 3, χαχαχα! Αυτά όμως λίγο-πολύ τα είχαμε αποδεχτεί εξαρχής, και επειδή είμαστε μία live μπάντα και όχι κάποιο FB project, θα πρέπει απλά να βρίσκουμε τρόπους να ξεπερνάμε τα τυχόν εμπόδια. Χάνεται ένα live, OK, θα τρέξουμε να κανονίσουμε κάποιο άλλο. Κάπως έτσι. Όσο για τα σχέδια της μπάντας, αυτά είναι να υποστηρίξουμε το δίσκο με live εμφανίσεις μόλις κυκλοφορήσει σε φυσική μορφή, ενώ η σύνθεση νέου υλικού δε σταματά ποτέ! Σας ευχαριστούμε, κύριοι, για την ευκαιρία που μας δώσατε!