AΠΟ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΧΑΛΙΚΙΑ

Κατευθυνθήκαμε λοιπόν στο φιλόξενο χώρο του Zero Gravity studio στο Μεταξουργείου για μια προακρόαση του “Cleaver Redemption”, με μια πολύ καλή προαίσθηση μιας και τα δύο κομμάτια που έχει δημοσιεύσει η μπάντα προμήνυαν ένα δίσκο... μπαλταδιά στο κεφάλι. Οι πόρτες έκλεισαν, τα ηχεία στο τέρμα και η ανυπομονησία χτύπαγε κόκκινο. Let the torment begin…

1. “Epileptic Defecation”: O δίσκος ανοίγει με το απαραίτητο αρρωστημένο sample και το κομμάτι σε αρπάζει από τον λαιμό με το καλημέρα. Γρήγορες ταχύτητες με μπόλικα groovy σημεία ενώ το drumming σε κολλάει στο τοίχο. Ήδη καταλαβαίνεις πως το επίπεδο έχει ανέβει κατακόρυφα.

2. “Tender/Dismember”: Aκόμα πιο κοφτές κιθάρες με εξαιρετικές ρυθμικές αλλαγές και μελωδίες. Φοβερή αλλαγή στο ρυθμό περίπου στη μέση με bassdrop που σου τινάζει το μυαλό και πιο mid – tempo κλείσιμο.

3. “A Million Skulls to Bludgeon”: …και του bree το κάγκελο. Τα pig squeals δίνουν και παίρνουν ενώ εδώ έχουμε και ένα από τα χαρακτηριστικότερα riff του δίσκου. Το πρώτο κομμάτι που δημοσίευσε η μπάντα και αντιπροσωπευτικό του album.

4. “Cleaver Redemption”: Ίσως το πιο γρήγορο κομμάτι του album. Οι στίχοι φεύγουν σαν... ρίμες, το drumming γίνεται ακόμα πιο απαιτητικό ενώ τα blastbeats σκοτώνουν.

5. “Sculpting the Dead”: Φοβερή κομματάρα και πρώτο video- clip της μπάντας. Γερές groove δόσεις και κομμάτι που δεν σε αφήνει ήσυχο ούτε δευτερόλεπτο. Ακόμη ένα ρυθμικό κόψιμο στη μέση που κυριολεκτικά σε κόβει στα δύο.

6. “Necropitogyron”: Έντεκα δευτερόλεπτα (εκτός της εισαγωγής) brutal death κτηνωδίας με ελληνικό στίχο παρακαλώ. Tόνους respect για τον τίτλο και δεύτερο επερχόμενο video που δεν πρέπει να χάσει κανείς. Σαν ένα σφηνάκι γαρδούμπας.

7. “Masturbating the Deranged”: Εξίσου γρήγορο κομμάτι που φανερώνει την αγάπη της μπάντας για τους Dying Fetus. Τα φωνητικά είναι ένα κλικ πιο ακραία (κι όμως γίνεται) και bree… ζωμένα ενώ ήδη μπορώ να φανταστώ από τώρα τι πρόκειται να γίνει στις live εκτελέσεις του.

8. “Whorified”: To κομμάτι κινείται σε πιο mid–tempo πλαίσια χωρίς αυτό φυσικά να αφαιρεί ούτε στο ελάχιστο την επιθετικότητα του. Ξεκίνημα που ανατριχιάζει με την μπασιά προς το τέλος να ραγίζει τσιμέντα.

9. “Fucked in the Eye Socket and Left to Die”: Τίτλος και sample γεμάτο έρωτα, τα riff και οι μελωδίες από τις κιθάρες σε κερδίζουν κατευθείαν με το κομμάτι να είναι ξεκάθαρα ένα από τα highlight του δίσκου. Όποιος έχει βιώσει την αρρώστια του “A Serbian Film” θα πιάσει το μήνυμα και φυσικά καταλαβαίνει τι πρόκειται να ακολουθήσει.

10. “Hymn to the Rotten”: Ιδανικό κλείσιμο με την πιο επική, τόσο σε διάρκεια όσο και μουσικά, σύνθεση του δίσκου (πιθανόν και της μπάντας γενικά). Πιο αργοί ρυθμοί, ελάσσονες μελωδίες από τις κιθάρες με μια αίσθηση ανατολής και ανατριχιαστικά φωνητικά συνθέτουν αυτό το εφτάλεπτο (περίπου) εξαιρετικό κομμάτι με το fadeout του να ταιριάζει γάντι. Ο δικός τους ύμνος στην αγάπη.

Το “Cleaver Redemption” είναι η περίτρανη απόδειξη της δουλειάς των Mortal Torment. Ένας συνδυασμός ακρότητας, τεχνικής και ποιοτικών συνθέσεων. Γιατί καλός ο χαβαλές, αλλά η μπάντα είναι πολλά περισσότερα από αυτό. Πίσω από τις χειρουργικές μάσκες, τα φουσκωτά και τις ποδιές χασάπη υπάρχει μουσική και αυτό φαίνεται. Απλά δώστε βάση...