Πότε ξεκίνησες να φτιάχνεις ζώνες για πρωταθλητές πάλης και πως έγινε αυτό σταδιακά το επάγγελμά σου;
«Ξεκίνησα να κατασκευάζω ζώνες πριν από 5 περίπου χρόνια. Την εποχή εκείνη είχα ‘καεί’ από τη μουσική, μόλις είχα αποχωρήσει από τους White Wizard και ήθελα να βρω ένα hobby , άσχετο από τις μπάντες, για να μπορέσω να ξεφύγω λίγο από τη μουσική βιομηχανία. Ο πατέρας μου ήταν παλαιστής και μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον όπου είχα τέτοιες παραστάσεις. Ξεκίνησα λοιπόν για πλάκα και σύντομα διαπίστωσα πως είναι κάτι το οποίο μπορώ να κάνω καλά. Συνέχισα λοιπόν να κάνω ζώνες, για την προσωπική μου ευχαρίστηση και σε κάποια φάση άρχισαν να δέχομαι επαγγελματικές προτάσεις και τα πράγματα εξελίχτηκαν γρήγορα από εκείνο το σημείο και μετά. Για να καταλάβεις πόσο πολύ μου άρεσαν οι ζώνες αυτές, το πρώτο πράγμα που θυμάμαι να ζητάω από τον Άγιο Βασίλη τα Χριστούγεννα όταν ήμουν 4 ή 5 ετών ήταν η ‘Winged Eagle’ ζώνη που είχε Hulk Hogan στις αρχές της δεκαετίας του 90.»
Ποιες είναι οι επαγγελματικές προοπτικές αυτής της δουλειάς; Σε συντηρούσε ικανοποιητικά μέχρι να ξεκινήσει η συνεργασία σου με το WWΕ;
«Είναι ένα απόλυτα εξειδικευμένο επάγγελμα, πράγμα το οποίο είναι καλό γιατί υπάρχει μεγάλη ζήτηση αν είσαι καλός. Ακόμα, πριν ξεκινήσω τη συνεργασία μου με την WWE είχα καταφέρει να συντηρώ αξιοπρεπώς τον εαυτό μου κατασκευάζοντας ζώνες. Έχω δουλέψει πολύ σκληρά για να φέρω τι ζώνες μου στο επίπεδο που είναι. Ακόμα και αν δεν είχα τη συνεργασία με το WWE υπάρχουν και άλλοι φορείς με τους οποίους συνεργάζομαι όπως το ‘Lip Sync Battle UK’ το οποίο είναι τεράστιο εδώ στην Αγγλία όπως και στην Αμερική ενώ υπάρχουν και αρκετοί συλλέκτες που παραγγέλνουν ζώνες σε σταθερή βάση.»
Πως προέκυψε η συνεργασία σου με το WWΕ; Που σε βρήκαν; Σε παρακαλώ εξήγησέ μας το μέγεθος του συγκεκριμένου οργανισμού; Θα έλεγες πως κατέκτησες ένα ‘όνειρο’ που πολλοί κυνήγησαν αλλά πολύ λίγοι κατάφεραν να αγγίξουν;
«Για να καταλάβει ο κόσμος, θα πω ότι σε αντιστοιχία με το metal, το να είσαι ο επίσημος ‘belt maker’ του WWE είναι σαν να έχεις μπάντα και να παίζεις headliner στο Donington. Είναι το υψηλότερο επίπεδο που μπορείς να φτάσεις σε αυτή τη δουλειά και όπως μπορείς να καταλάβεις είμαι ενθουσιασμένος που το κατάφερα. Επικοινώνησαν μαζί μου οι άνθρωποι του WWE oι οποίοι και είδαν τη δουλειά μου μέσα από πρότερες συνεργασίες μου. Έχοντας ήδη ένα ισχυρό ‘πελατολόγιο’ κατάλαβαν πως μπορούσα να αντεπεξέλθω στην τρομερή πίεση των deadline και λίγους μήνες μετά την πρώτη μας κουβέντα, άρχισαν να έρχονται οι παραγγελίες.»
Ποιο μπορεί να είναι το επόμενο επαγγελματικό βήμα; Υπάρχει κάτι ‘μεγαλύτερο’ να κατακτήσεις σε αυτό το χώρο;
«Δεν υπάρχει κάτι μεγαλύτερο σε αυτόν τον χώρο. Η πρόκληση τώρα είναι να διατηρήσω μία σταθερή ποιότητα και όταν εμφανιστούν άλλες ευκαιρίες όποιες και αν είναι αυτές, να μην τις αφήσω να πάνε χαμένες.»
Τι πιστεύεις πως είδαν οι άνθρωποι του WWE στη δουλειά σου, και τι σε εσένα σαν άνθρωπο για να σου προτείνουν τη συνεργασία;
«Νομίζω πως η δουλειά μιλάει από μόνη της. Δεν υπάρχουν πολλές εταιρείες που φτιάχνουν ζώνες και να μπορούν να κατασκευάσουν προϊόντα υψηλής ποιότητας σαν τα δικά μας, σε σύντομο μάλιστα χρονικό διάστημα. Νομίζω πως αυτός είναι ο πιο σημαντικός λόγος που οδήγησε στη συνεργασία. Ακόμα, εξαιτίας της εμπειρίας μου στο χώρο ξέρω πως πρέπει να συμπεριφέρομαι απέναντι σε τόσο μεγάλους οργανισμούς. Πρέπει να είσαι σε θέση να μοιραστείς το όραμα αυτών των ανθρώπων, να κάνεις προτάσεις μόνο αν σου ζητηθούν και να συνειδητοποιήσεις πως βρίσκεσαι εκεί να ένα συγκεκριμένο λόγο. Πρέπει επίσης να πω πως όλοι οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρέφομαι σε αυτόν τον οργανισμό είναι εκπληκτικοί επαγγελματίες πράγμα που κάνει τη δουλειά μου μαζί τους ευχαρίστηση. Σίγουρα αυτοί που παίρνουν τη δόξα είναι οι παλαιστές, αλλά πίσω τους υπάρχει ένα τεράστιο επιτελείο ανθρώπων που δουλεύει σκληρά για να κάνει το WWE το ‘θηρίο’ που είναι.»
Πιστεύεις πως αν ζούσες στην Ελλάδα και διατηρούσες την εταιρεία σου ‘Leather Rebels’ θα είχες τις ίδιες πιθανότητες να πάρεις τη δουλειά; Το ότι ζεις στην Αγγλία έπαιξε κάποιο ρόλο;
«Αυτή είναι μία δύσκολη ερώτηση. Πιστεύω πως αν έμενα στην Ελλάδα, δυστυχώς δεν θα μπορούσα να καν να ξεκινήσω αυτή τη δουλειά. Στην Αγγλία έχεις την ευκαιρία να σκεφτείς ελεύθερα και να δοκιμάσεις πράγματα σαν επαγγελματίας, στην Ελλάδα αυτό είναι δύσκολο. Θα ήθελα όμως να πω στα νέα παιδιά που μπορεί να διαβάζουν αυτή τη συνέντευξη πως επειδή ήρθα από μικρός αντιμέτωπος με την ‘Ελληνική πραγματικότητα’ ήμουν αποφασισμένος να κάνω όλες τις θυσίες για να πετύχω τόσο σαν μουσικός όσο και στην ενασχόλησή μου με τις ζώνες.»
Στα δικά μου αυτιά αυτό ακούγεται λίγο σαν παραμύθι. Ξέρεις, ο Έλληνας που φεύγει στο εξωτερικό και καταφέρνει κάτι τόσο σπουδαίο… Τελικά είναι τα πάντα θέμα ικανοτήτων ή οι συγκυρίες και η τύχη παίζουν και αυτά το ρόλο τους;
«Είναι ένας συνδυασμός αυτών των πραγμάτων. Πρέπει να δουλέψεις σκληρά αν θέλεις να πετύχεις κάτι και σε καμία περίπτωση να μην νομίζεις πως ο κόσμος σου χρωστάει κάτι. Δεν σου χρωστάει. Για μένα η δουλειά είναι πάνω από την τύχη, οι συνθήκες βέβαια δεν πρέπει να είναι αντίξοες αλλά νομίζω πως εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε την τύχη μας. Αν βάλεις τον εαυτό σου σε μία θέση όπου πρέπει να παρατήσεις τα όνειρά σου και να συμβιβαστείς με κάτι που δεν σου αρέσει δεν φταίει η τύχη, αλλά οι επιλογές σου. Από την άλλη αν κοιτάξεις τη ζωή χωρίς φόβο, και δουλέψεις πραγματικά σκληρά αξιοποιώντας κάθε ευκαιρία , τότε ίσως έχεις την ευκαιρία να κάνεις πράγματα που αγαπάς στη ζωή σου και να είσαι ευτυχισμένος που νομίζω πως αυτό είναι και το ζητούμενο όλων.»
Ποιο είναι το μήνυμα σου στα παιδιά εδώ στην Ελλάδα που μέρα με τη μέρα απογοητεύονται όλο και περισσότερο και συναντούν όλο και πιο λίγες ευκαιρίες;
«Να μην τα παρατάνε και να μην απογοητεύονται. Εγώ μεγάλωσα στα ένα μικρό διαμέρισμα στα Άνω Πατήσια. Οι γονείς μου ήταν ένας παλαιστής και μία pop τραγουδίστρια. Στο σχολείο οι δάσκαλοι έλεγαν στους γονείς μου πως ‘κάτι πάει στραβά’ με μένα. Σήμερα συνεργάζομαι με έναν από τους μεγαλύτερους ψυχαγωγικούς / αθλητικούς οργανισμούς στον κόσμο και έχω μία υποσχόμενη καριέρα στη μουσική με τους Monument παίζοντας χωρίς συμβιβασμό τη μουσική που μου αρέσει. Δεν έρχομαι από πλούσια οικογένεια, οι γονείς μου δεν τελείωσαν καν το σχολείο, δεν είχα καμία οικονομική υποστήριξη από κανέναν, μόνο κάτι λίγο από τη μητέρα μου στην αρχή και για να είμαι ειλικρινής η υποστήριξη ήταν κυρίως ηθική και όχι οικονομική. Αν εγώ μπόρεσα να κάνω κάτι με τη ζωή μου, τότε σίγουρα μπορείς και εσύ. Μη νιώθεις θύμα επειδή γεννήθηκες στην Ελλάδα. Αν η κατάσταση στη χώρα δεν σε ευνοεί πήγαινε κάπου αλλού και μην σταματάς μέχρι να πετύχεις αυτό που θέλεις. Μην σκέφτεσαι σαν τους γονείς σου και σίγουρα μην πιστεύεις ότι είσαι αυτό που σου λένε οι δάσκαλοί σου στο σχολείο. Δεν είναι η ζωή τους. Είναι η ζωή σου. Μη δίνεις σημασία σε όσους γελούν με σένα γιατί είσαι διαφορετικός, μην παρατάς τα όνειρά σου.»
Πως πιστεύεις πως μπορούν οι Monument να "βοηθηθούν" από αυτό;
«Υπάρχει μεγάλη σύνδεση ανάμεσα στο Wrestling και το Heavy Metal. Αυτή η σχέση κρατάει χρόνια από τη δεκαετία του '70. Κοίτα, μόνο και μόνο το γεγονός ότι δίνω συνεντεύξεις σε διάφορα μέσα σχετικά με την επαγγελματική μου πορεία βοηθά παράλληλα και τους Monument, ενώ σίγουρα, η οικονομική άνεση που μου εξασφαλίζει η δουλειά μου, μου επιτρέπει να επενδύω στο συγκρότημα και σιγά-σιγά να βλέπω τους Monument να μεγαλώνουν. Η μουσική βιομηχανία τα 10 τελευταία χρόνια έχει δεχτεί μεγάλο χτύπημα και είναι αδύνατο για τις νέες μπάντες να βιοπορίζονται από τη μουσική τους. Όλοι πρέπει να έχουν μία πρωινή δουλειά, απλά στην περίπτωσή μου συμβαίνει η πρωινή μου δουλειά, να είναι το παιδικό μου όνειρο.»
