CHUCK SCHULDINER πρόλογος από τον Χάκο Περβανίδη: Στις 13 Δεκεμβρίου συμπληρώνονται 20 χρόνια από τον τόσο πρόωρο και τόσο άδικο χαμό του CHUCK SCHULDINER. Στα 12 χρόνια της δισκογραφικής του παρουσίας, ο Chuck κατάφερε και άλλαξε τον κόσμο. Η μουσική πρόταση την οποία κατέθεσε έδωσε τις συντεταγμένες για ένα ολόκληρο μουσικό ιδίωμα, ενώ η παροιμιώδης εξέλιξη που παρουσίαζε σε κάθε νέα δημιουργία του άνοιγε νέους ορίζοντες, καλλιτεχνικούς, αισθητικούς και στιχουργικούς. O Chuck κατά τη διάρκεια της ζωής του αναγνωρίστηκε ως ένας πρωτοπόρος του ακραίου ήχου και του απονεμήθηκε ο άτυπος τίτλος του «πατέρα του death metal», τίτλος όμως με τον οποίο ο ίδιος δεν ένοιωθε ιδιαίτερα βολικά μιας και θεωρούσε τους Death απλώς ένα metal σχήμα και δεν έχανε την ευκαιρία να δηλώσει πως οι ταμπέλες δεν σημαίνουν τίποτα και πως ο κόσμος θα έπρεπε να ακούει με την ίδια άνεση και αφοσίωση Slayer και Queensrÿche, Possessed και Sortilege. Σήμερα, η μουσική παρακαταθήκη των Death είναι μεγαλύτερη από ποτέ και η επιρροή τους είναι ξεκάθαρη όχι μόνο στον ακραίο ήχο, γεγονός που από τη μία επιβεβαιώνει τη σπουδαία καλλιτεχνική διορατικότητα του σπουδαίου αυτού μουσικού, και από την άλλη μας αφήνει με το αναπάντητο ερώτημα, πού θα μπορούσε να έχει φτάσει δημιουργικά αν η μοίρα είχε άλλα σχέδια;
Με αφορμή λοιπόν τη συγκεκριμένη επέτειο, αποφασίσαμε να μιλήσουμε για τα έργα και τις ημέρες του Chuck. Ζητήσαμε από συνεργάτες του να μας διηγηθούν ιστορίες, να αναπολήσουν και να μοιραστούν μνήμες από στάδια της δημιουργίας του εκάστοτε δίσκου στον οποίο συμμετείχαν, φτιάχνοντας με αυτόν τον τρόπο μία βιογραφία του. Δέχτηκαν όλοι με μεγάλη χαρά. O Chris Reifert μάς μιλά για τις μέρες του “Scream Bloody Gore”, o Rick Rozz για το “Leprosy” και ο James Murphy για το “Spiritual Healing”. Στη συνέχεια τη σκυτάλη παίρνει ο σπουδαίος Steve DiGiorgio που μας μιλά για την επανάσταση των “Human” και “Individual Thought Patterns”, ακολουθεί ο Gene Hoglan και οι μνήμες του για το “Symbolic”, ενώ ο Tim Aymar αναφέρεται στον δίσκο των “Control Denied”. Όσο για το “The Sound of Perseverance”, αποφασίσαμε να αναδημοσιεύουμε τα λόγια του ίδιου του Chuck από συνέντευξη στο περιοδικό μας την εποχή της κυκλοφορίας του. Καλή ανάγνωση.
MASTODON από τον Λεωνίδα Αρβανίτη: Managers. Είναι σαν τους γιατρούς. Δεν τους θες για παρέα, τους θες για να κάνουν τη δουλειά. Στη rock μυθολογία οι περισσότεροι σπουδαίοι και επιδραστικοί managers μπορεί να έκαναν όλα τα χατίρια στους μουσικούς αλλά βασικά τους έβλεπαν από τη money-making σκοπιά. Οι Beatles δεν θα υπήρχαν χωρίς τον Brian Epstein, οι Rolling Stones το ίδιο χωρίς τον Andrew Loog Oldham, οι Sex Pistols ήταν κατασκεύασμα του Malcolm McLaren, όμως οι εκάστοτε δύο πλευρές ήταν σταθερά διαχωρισμένες. Οι εξαιρέσεις φυσικά υπάρχουν (Iron Maiden και Rod Smallwood είναι ένα πράγμα), όμως γενικά ο manager δεν είναι «ένα από τα παιδιά». Για τους MASTODON όμως, ο Nick John δεν ήταν απλά manager. Ήταν φίλος, αδερφός, πατέρας και μέντορας. Ήταν ο άνθρωπος που τους έκανε να πιστέψουν στον εαυτό τους και να γίνουν αυτό που πραγματικά ήθελαν. Και τελικά, με τον θάνατό του, ήταν αυτός που τους έκανε να φτιάξουν τον πιο φιλόδοξο δίσκο της καριέρας τους, “HUSHED AND GRIM”. Μέσα από τα λόγια των ίδιων των Mastodon, καταλαβαίνουμε πολύ περισσότερα για αυτόν τον δισκογραφικό φόρο τιμής.
MANOWAR από τον Κώστα Λύρο: Αν η μνήμη θεωρείται ο γραφιάς της ψυχής, τότε με αίμα και μελάνι θα μείνουν σφραγισμένα για πάντα μέσα μου, τα όσα βίωσα στην ανεπανάληπτη face to face συνέντευξη με τον Αρχηγό. Έλαβε χώρα στα παρασκήνια του Fuzz, στα πλαίσια ενός πολύ όμορφου event που διοργάνωσε το Release Athens με αφορμή την ανακοίνωση της συναυλίας των MANOWAR, στις 22/06/2022, στην πλατεία Νερού. Έγινε, επίσης, και μία παρουσίαση των γυρισμάτων από το “The Revenge of Odysseus” επικό εγχείρημα που ετοιμάζουν οι Βασιλιάδες του metal, με πολλές εκπλήξεις να μας περιμένουν. Να βρείτε κάποιον να σας κοιτάζει όπως κοιτούσα τον JOEY DEMAIO εκείνη την ημέρα.
VOLBEAT από τον Βασίλη Μάζαρη: Μετά την ψυχρολουσία του προηγούμενου δίσκου, οι προσδοκίες ήταν στα πατώματα αν και κάπου μέσα μας υπήρχε μία ελπίδα πως ο Michael Poulsen και η παρέα του δεν είχαν πει την τελευταία τους κουβέντα. Και όχι, η μπάντα δεν διαλύθηκε μετά το “Rewind, Replay, Rebound” ώστε να μιλάμε για αυτήν με νεκρολογίες αλλά απομακρύνθηκε αρκετά από τον heavy ήχο που μας είχε συνηθίσει, αναζητώντας, ίσως, νέο κοινό. Το ανήσυχο metal πνεύμα τους όμως, μάλλον δεν τους άφηνε σε ησυχία και ίσως μια φωνή μέσα τους έλεγε πως δεν ανήκουν στα αχαρτογράφητα νερά που πήγαν να βουτήξουν. Ο drummer και ιδρυτικό μέλος των Δανών, JON LARSEN, μιλάει στο Metal Hammer για το νέο album, “SERVANT OF THE MIND”, για τους Metallica, τον L-G Petrov, τους Jungle Rot, τους Napalm Death και το σουηδικό death metal μεταξύ άλλων, άσχετα αν οι ίδιοι δεν θα ξαναέπαιζαν τόσο ακραία. Είναι rockstars, είναι down to earth, είναι τίγκα μεταλλάδες, έχουν όραμα, τους αγαπάμε και ονομάζονται VOLBEAT. Απολαύστε τους…
METAL HAMMER ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ - ΘΕΜΑΤΑ: Chuck Schuldiner, Mastodon,Manowar, Volbeat, Memory Garden, Eclipse, Thirty Fates, Death SS, Subfire, Tales of the Old.
MONIMEΣ ΣΤΗΛΕΣ: Hammering The World, Loud From Planet Metal, Comic, Heavy Living: συνέντευξη με τον Βασίλη Μάζαρη (Daylight Misery) για το φιλανθρωπικό τραγούδι “Cancerworm”, Past Tense To Future Tense: Warlock “Triumph And Agony”, Stage Hammer, Hellenic Assault, Sub-Terra, Judgement Day, Sign Of The Hammer: AC/DC.
HEAVY LIVING από τον Κώστα Χρονόπουλο: Ένα τραγούδι που βοηθά παιδιά που παλεύουν με τον καρκίνο. Αυτή ήταν η ιδέα του ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΖΑΡΗ των DAYLIGHT MISERY, έχοντας δίπλα στο σχήμα μουσικούς πρώτης γραμμής (Gus G., Σάκης Τόλης, Aaron Stainthorpe κ.α.) οι οποίοι συμμετέχουν στο “CANCERWORM” συνεισφέροντας με την τέχνη τους. Αυτό συζητάμε εδώ αλλά και την αφετηρία αυτής της προσπάθειας η οποία εντοπίζεται στην τραγική απώλεια από την αρρώστια, του νεότατου και ταλαντούχου ΔΗΜΗΤΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ των Rex Mundi το 2021. Με όλη μας την καρδιά σάς παροτρύνουμε να συνεισφέρει ο καθένας με τις δυνάμεις του, σε αυτό το έργο. Ναι, με όπλο ένα τραγούδι, FUCK CANCER!
ALL WORD'S A STAGE ΑΝΤΡΕΑΣ ΛΑΓΙΟΣ / NIGHTSTALKER από τον Κώστα Χρονόπουλο: Στις 24 Δεκεμβρίου με την μπάντα-συμμορία των NIGHTSTALKER, το μπάσο του έχει σκοπό να τεστάρει την αντοχή του Fuzz Club στο live party του Metal Hammer. Εδώ, για να μπούμε στο σωστό heavy mood της βραδιάς, ρωτάμε τον ΑΝΤΡΕΑ ΛΑΓΙΟ για τις live εμπειρίες του ως ακροατής αλλά και ως μουσικός τόσο με τους Nightstalker αλλά και με το άλλο μεγάλο κεφάλαιο της πορείας του, τους Rotting Christ. Καλή διάθεση έχει, μας κάνει και λίγο πλάκα, του απαντάμε ανάλογα, μέλι και ζάχαρη θα περάσουμε εκείνο το βράδυ. Να έρθετε από νωρίς να ευχαριστηθείτε και τις μπαντάρες των Suicidal Angels και των Lazy Man’s Load! Τα λέμε από κοντά εκεί!
HORROR: W.E.B., Shallow the Sun, Archspire, Agnes Vain, Knife
W.E.B. από τον Κώστα Χρονόπουλο: Δεύτε λάβετε Σκότος. Πότε μεταφυσικό και πότε απολύτως γήινο. Αυτό προσφέρει η αρένα που φιλοξενεί το “COLOSSEUM”, ο καινούργιος δίσκος των W.E.B. Εδώ συζητάμε για τα πυρακτωμένα μηνύματα που κοχλάζουν στο album αλλά και για τις μουσικές που σκεπάζουν με έρεβος τον ουρανό μας. Ο mastermind του σχήματος ΣΑΚΗΣ ΠΡΕΚΑΣ (φωνή, κιθάρα) και η HEL PYRE (μπάσο, φωνητικά) μάς ξεναγούν στο άριστο σύμπαν ενός δίσκου που κάνει τη διαφορά. Και για τους εκτός των συνόρων της χώρας.
*Το τεύχος συνοδεύεται από δωρεάν ένθετο το οποίο παρουσιάζει τα πιο metal δώρα για τις φετινές γιορτές!
ΓΙΓΑΝΤΟΑΦΙΣΕΣ: CHUCK SCHULDINER / DISSECTION “STORM OF THE LIGHT'S BANE”
**Τα λέμε από κοντά την Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου, στο Χριστουγεννιάτικο Live Party του Metal Hammer όπου μαζί με τους Nightstalker, Suicidal Angels και Lazy Man's Load από την σκηνή του Fuzz Club, θα πούμε τα δικά μας κάλαντα, θα αποχαιρετήσουμε το 2021 και θα μπούμε στο 2022 με την απαραίτητη δύναμη. Η αγορά των εισιτηρίων για την βραδιά γίνεται αποκλειστικά από την Viva ΕΔΩ. Be There! Stay Heavy!
