FUCK CANCER
Ένα τραγούδι που βοηθά παιδιά που παλεύουν με τον καρκίνο. Αυτή ήταν η ιδέα του ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΖΑΡΗ των DAYLIGHT MISERY, έχοντας δίπλα στο σχήμα μουσικούς πρώτης γραμμής (Gus G., Σάκης Τόλης, Aaron Stainthorpe κ.α.) οι οποίοι συμμετέχουν στο “CANCERWORM” συνεισφέροντας με την τέχνη τους. Αυτό συζητάμε εδώ αλλά και την αφετηρία αυτής της προσπάθειας η οποία εντοπίζεται στην τραγική απώλεια από την αρρώστια, του νεότατου και ταλαντούχου ΔΗΜΗΤΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ των Rex Mundi το 2021. Με όλη μας την καρδιά σάς παροτρύνουμε να συνεισφέρει ο καθένας με τις δυνάμεις του, σε αυτό το έργο. Ναι, με όπλο ένα τραγούδι, FUCK CANCER!
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟ
Βασίλη, με τους Daylight Misery δημιούργησες το τραγούδι “Cancerworm” το οποίο έχει ως βασικό σκοπό να βοηθήσει οικονομικά παιδιά που πάσχουν από καρκίνο. Σε αυτό το τραγούδι συμμετέχουν επίσης και αρκετοί μουσικοί της πρώτης γραμμής. Πες μας πώς ξεκίνησε όλο αυτό και εξήγησέ μας ποια η σχέση του τραγουδιού με τον πρόσφατο, τραγικό θάνατο του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου των Rex Mundi.
Τον Αύγουστο του 2019, ο Δημήτρης διαγνώστηκε με καρκίνο. Δυστυχώς, η κατάστασή του ήταν πολύ προχωρημένη και παρόλο που υπεβλήθη σε αρκετές επεμβάσεις, τελικά το τέρας αυτό σύρθηκε από το παχύ έντερο όπου και ξεκίνησε σε σχεδόν ολόκληρο το σώμα του με αποτέλεσμα να φύγει από τη ζωή στις 31 Μαΐου του 2021. Ήταν μόλις 38 ετών. Στο διάστημα αυτό, όντας πολύ κοντά του και έχοντας επαφή καθημερινά, άκουσα πράγματα τα οποία δεν ήξερα πως μπορούν να συμβούν σε άνθρωπο και πολλά από αυτά, δυστυχώς, έγιναν πηγή έμπνευσης, όπως ας πούμε ο τίτλος, “Cancerworm”, ο οποίος προέρχεται από ένα όνειρο που έβλεπε πολύ συχνά ο Δημήτρης και είχε να κάνει με ένα σκουλήκι το οποίο καταφέρνει να σκοτώσει και τελικά να νικήσει τον καρκίνο.
Ο Δημήτρης πριν φύγει από τη ζωή, μου έχεις πει ότι γνώριζε για αυτήν την προσπάθεια, τα είχατε μιλήσει. Μάλιστα ακούμε τη φωνή του μέσα στο τραγούδι να λέει κάποια λόγια, τα οποία το λιγότερο που μπορώ να πω είναι ότι συνταράσουν τον ακροατή που γνωρίζει περί τίνος πρόκειται. Μίλησέ μας γι’ αυτό.
Η ιδέα του τραγουδιού προήλθε από την ανάγκη μου να κάνω κάτι δημιουργικό με σκοπό να «ξεχνιέμαι» από όλη αυτήν την κατάσταση αλλά και να νιώθω πως κάτι κάνω για τον Δημήτρη. Με είχε επηρεάσει τόσο πολύ που τα Xanax και τα αντικαταθλιπτικά έγιναν μέρος της ζωής μου. Ο δρόμος που μπορώ να εκφράζομαι καλύτερα, είναι αυτός μέσα από τη μουσική, αν και δεν το κάνω συχνά, και για πρώτη φορά έγινε για κάτι τόσο σοβαρό και αληθινό. Είπα στον Δημήτρη τις σκέψεις μου, άκουσε το πρόχειρο demo του τραγουδιού και αυτό του κρατούσε παρέα κατά τις τελευταίες ώρες. Όπως έλεγε, τον κάναμε να νιώθει σημαντικός αφού γράψαμε ένα τραγούδι για αυτόν, αλλά γνωρίζοντάς τον για πολλά χρόνια, ξέρω πως ήταν σημαντικός έτσι κι αλλιώς για πολλούς ανθρώπους. Τα spoken parts που ακούγονται στο τραγούδι, είναι όντως δικά του και ηχογραφήθηκαν στο νοσοκομείο 16 μέρες πριν φύγει από τη ζωή. Ήταν σαν να ήξερε το τέλος που έρχεται και ήθελε να αφήσει κάτι πίσω του, μέσα σε ένα τραγούδι στο οποίο συμμετέχουν και μερικοί από τους μουσικούς ήρωές του. Την πρώτη φορά που άκουσα το αρχείο και γνωρίζοντας για πού προορίζεται ήταν δύσκολο να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Πλέον βέβαια το έχω συνηθίσει και απλά ακούω έναν φίλο μου να εξομολογείται την άσχημη κατάσταση που βιώνει μέσα από ένα τραγούδι.
Η οικογένεια του Δημήτρη τι σου έχει πει για το τραγούδι;
Είμαι σε επαφή αποκλειστικά με τη σύζυγό του και συνεχώς την ενημέρωνα για την πορεία των ηχογραφήσεων, για το ποιος συμμετέχει κτλ. Χαίρεται ιδιαίτερα που μέσα από αυτό θα βοηθηθούν άνθρωποι στη μνήμη του Δημήτρη, όσο μπορεί να χαρεί τέλος πάντων... Προσωπικά, βέβαια, δεν ξέρω για το πώς νιώθει όταν ακούει τον σύζυγό της να μιλάει αλλά αυτό είναι κάτι που προσπαθώ να μην το σκέφτομαι συχνά.
Ποιοι είναι οι μουσικοί που συμμετέχουν στο τραγούδι; Πώς αντέδρασε ο καθένας ξεχωριστά όταν επικοινώνησες μαζί τους ώστε να τους μιλήσεις για την ιδέα σου;
Η μουσική και οι κιθάρες έχουν γραφτεί από το έκτο μέλος των Daylight Misery, τον Nico B. Το μπάσο είναι παιγμένο από τον μπασίστα μας, Άγγελο Μαλισόβα, ενώ τύμπανα έχει παίξει ο Βασίλης Παπανικολάκης. Κόντρα μπάσο παίζει ο Χάρης Παζαρούλας, ο οποίος είχε παίξει και στο “Futile Salvation” από το album μας “The Great Absence”, όπως επίσης και ο Κώστας Παναγιώτου των Pantheist στα πλήκτρα. Ο Σάκης Τόλης των Rotting Christ είχε την καλοσύνη να συνεισφέρει με τη φωνητική του παρουσία και τα καθαρά φωνητικά στο ρεφρέν ανήκουν στον Aaron Stainthorpe των My Dying Bride. Guest solo παίζει ο Gus G. Η ηχογράφηση/μίξη/mastering του τραγουδιού έγιναν από τον Γιώργο Μπόκο στα Grindhouse Studios Athens. Είναι τεράστια τιμή που όλοι αυτοί οι άνθρωποι προσφέρθηκαν να βοηθήσουν σε αυτό το εγχείρημα και από την πρώτη στιγμή ήταν πολύ θετικοί. Τόσο που δέχτηκαν να το κάνουν πριν καν ακούσουν το τραγούδι… Έχω τεράστιο σεβασμό για όλους τους! Τους αγαπώ πραγματικά.
Ποιος είναι ο τρόπος ώστε να συγκεντρωθούν τα χρήματα; Υπάρχει συγκεκριμένο ποσό που πρέπει να προσφέρει κάποιος που θέλει να βοηθήσει; Σε ποιους θα πάει το τελικό ποσό που θα συγκεντρωθεί;
Όλες οι «τεχνικές» πληροφορίες για τον τρόπο της δωρεάς, βρίσκονται αναλυτικά στην περιγραφή του video στο YouTube. Μια αναζήτηση “Daylight Misery - Cancerworm” αρκεί για να το βρει οποιοσδήποτε. Τα χρήματα προσφέρονται απευθείας στον σύλλογο γονιών παιδιών με νεοπλασματική ασθένεια «Φλόγα». Φυσικά δεν υπάρχει συγκεκριμένο ποσό - ο καθένας προσφέρει αυτό που μπορεί. Είναι όμως σημαντικό σε κάθε δωρεά να αναγράφεται το “DAYLIGHT MISERY” ως αιτιολογία, ώστε στο τέλος να έχουμε τη συνολική εικόνα για το πόσα χρήματα συγκεντρώθηκαν και να μπορέσουμε να το ανακοινώσουμε περίπου στις αρχές Φλεβάρη.
Θες να μας πεις δυο λόγια για τους στίχους του “Cancerworm”; Έχοντας την τραυματική εμπειρία του θανάτου του Δημήτρη, πόσο σε τυράννησαν οι λέξεις ώστε να μπούνε στη σειρά;
Δεν θα έλεγα πως με τυράννησαν, αφού στην πραγματικότητα σχεδόν όλοι οι στίχοι είναι μία μετάφραση των καταστάσεων που βίωνε ο Δημήτρης. Για παράδειγμα, το ρεφρέν ξεκινάει λέγοντας “my only pleasure is to drink some water”, γιατί τις τελευταίες μέρες, η μοναδική του απόλαυση ήταν όντως το να πίνει νερό. Όλα τα υπόλοιπα είχαν απαγορευτεί. Μερικά άτομα δακρύζουν στο άκουσμά τους αλλά είναι ένα τραγούδι για κάποιον που έφυγε από καρκίνο οπότε αυτό είναι φυσιολογικό να συμβαίνει. Η ζωή είναι σκληρή.
Στο τεύχος που μιλάμε εμείς για το συγκεκριμένο θέμα, τυχαίνει να φιλοξενούμε ολόκληρη τη μουσική πορεία του Chuck Schuldiner μέσα από τα λόγια των συνεργατών του αλλά και τα δικά του. Και ο Chuck έφυγε πολύ νωρίς, χτυπημένος άγρια από τον καρκίνο. Επιπλέον μαθαίνουμε καθημερινά για μουσικούς στα χωράφια μας αλλά και ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα μας, οι οποίοι μάχονται με αυτήν την ασθένεια. Ξέρω ότι η απώλεια του Δημήτρη σε έχει βάλει πολύ γερά μέσα σε αυτό το θέμα. Πέρα από τη βοήθεια προς τα παιδιά που πάσχουν από καρκίνο, είναι η πρόληψη ένα από τα βασικά μηνύματα που θέλεις να περάσει αυτό το τραγούδι;
Ναι. Απόλυτα. Όπως έλεγε ο Δημήτρης «αν το τραγούδι αυτό ταρακουνήσει έστω και έναν να ασχοληθεί με την υγεία του και να προλάβει κάποιο κακό, θα είμαι απόλυτα ικανοποιημένος.» Νομίζω πως αξίζει να τιμήσουμε το θέλημά του και να μην αμελήσουμε αυτά που μπορούμε να σώσουμε. Πολλές φορές μία απλή τυπική εξέταση αρκεί…
Πέρα από τους σπουδαίους μουσικούς που συμμετέχουν στο “Cancerworm”, οι οποίοι για άλλη μια φορά αποδεικνύονται και ψυχάρες, υπάρχουν άλλοι άνθρωποι του χώρου που βοήθησαν στην πραγματοποίηση αυτής της ιδέας;
Η βοήθεια του γιατρού Μανώλη Τσίγκου (InnerWish/Rock ‘n’ Children) είναι πολύτιμη αφού πέρα από τα σχόλιά του για την κατάσταση του Δημήτρη που μπορούμε να βρούμε επίσης στην περιγραφή του video, μας βοήθησε στο να βρούμε και τον σύλλογο για τις δωρεές. Έτσι ξέρουμε πως τα χρήματα πιάνουν όντως τόπο. Πέρα από αυτόν, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους Γιάννη Καϊμακάμη (theNightwatchers) για το εκπληκτικό lyric video και τον Γιάννη Τούσσα (Graphic No Jutsu) για τα επίσης εκπληκτικά γραφιστικά του. Και οι δύο έβαλαν την ψυχή τους μέσα σε αυτά.
Τώρα που ακούς ολοκληρωμένο το τραγούδι, ποιες είναι οι σκέψεις σου;
Αναλόγως τη διάθεση… Υπάρχουν στιγμές που βουρκώνω, μιας που η απώλεια του Δημήτρη είναι κάτι που σημάδεψε όλους όσους ήμασταν δίπλα του και είναι δύσκολο να τη δεχτούμε. Άλλες στιγμές «χαίρομαι» διότι μέσα από αυτό, μπορώ να ακούω τον φίλο μου για πάντα κάπου ανάμεσα στο solo του Gus G. που τόσο λάτρευε και τις φωνές των Σάκη Τόλη και Aaron Stainthorpe, τις μπάντες των οποίων υπεραγαπούσε. Νιώθω πως όλοι όσοι συμμετέχουμε στο “Cancerworm”, καταφέραμε κάτι σημαντικό στη ζωή μας, αν και θα προτιμούσα να μην φτάναμε στο σημείο να το δημιουργήσουμε… Θα προτιμούσα απλά να ήταν ακόμα εδώ ο Δημήτρης και να μην είχε περάσει αυτόν τον εφιάλτη.
Θέλω με όλη μου την καρδιά εκ μέρους όλου του Metal Hammer, να σου ευχηθώ καλή επιτυχία σε αυτό το εγχείρημα και να ενθαρρύνω όποιον επιθυμεί να βοηθήσει στον βαθμό που μπορεί, να το κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη. Κλείσε εσύ την κουβέντα εδώ με όποιον τρόπο θέλεις.
Σε ευχαριστώ πολύ, Κώστα. Η βοήθεια προς τα παιδιά που το έχουν ανάγκη, δεν κάνει μόνο εμάς χαρούμενους αλλά σίγουρα κάνει και τον Δημήτρη περήφανο από εκεί που βρίσκεται. Ας του δείξουμε πως ο τόσο άδικος χαμός του βοηθάει μερικές μικρές ψυχές να ξεπεράσουν αυτόν τον εφιάλτη…
