Όπως κάθε χρόνο τα τελευταία πολλά χρόνια, έτσι και φέτος στο METAL HAMMER Ιανουαρίου θα βρείτε τις λίστες των συντακτών του περιοδικού για τις αγαπημένες τους κυκλοφορίες για το 2015. Μία πλούσια χρονιά για τη μουσική που παρακολουθούμε με δίσκους που έκαναν μεγάλη αίσθηση (κρίνοντας από τις κοινές επιλογές σε πολλές λίστες) και άλλες εξαιρετικές δουλειές που απασχόλησαν λιγότερους ακροατές. Στην ιστοσελίδα του METAL HAMMER κάνουμε focus σε κάθε λίστα ξεχωριστά με περαιτέρω σχόλια από τον εκάστοτε συντάκτη. Ακολουθούν τα δισκογραφικά highlights του 2015 κατά τον Πάνο Καλεπανάγο.
1.SACRAL RAGE “Illusions in Infinite Void”
2.BLACK TRIP “Shadowline”
3.LEPROUS “The Congregation”
4.HORISONT “Odyssey”
5.ANEKDOTEN “Until All the Ghosts Are Gone”
6.ENFORCER “From Beyond”
7.METHEXIS “Suiciety”
8.SYMPHONY X “Underworld”
9.CICCADA “The Finest of Miracles”
10.OZRIC TENTACLES “Technicians of the Sacred”
11.AVATARIUM “The Girl with the Raven Mask”
12.TOTO “XIV”
13.ARMORED SAINT “Win Hands Down”
14.EUROPE “War of Kings”
15.UNCLE ACID “The Night Creeper”
16.BLIND GUARDIAN “Beyond the Red Mirror”
17.SATAN “Atom by Atom”
18.GRAVEYARD “Innocence & Decadence”
19.QUEENSRŸCHE “Condition Hüman”
20.IRON MAIDEN “The Book of Souls”
Live της χρονιάς: Blind Guardian @ Gagarin205 09-10/05/15
2015. Πρώτη χρονιά για τον μικρό Πανούλη ως μέλος της ομάδας της Σφύρας. Με μεγάλη μου χαρά παρατήρησα πως μεγάλο τμήμα και δη υψηλές θέσεις της 20άδας μου καταλαμβάνουν ονόματα της εποχής μας. Ας αποδεχτούμε ότι υπέροχοι δίσκοι θα συνεχίσουν να βγαίνουν όσο υπάρχουν πρόθυμα αυτιά για να τους ακούσουν και πρόθυμα χέρια, λαρύγγια και μυαλά για να τους δημιουργήσουν. Τέτοιοι δίσκοι είναι το καταιγιστικό ντεμπούτο των Sacral Rage που σε κάποια χρόνια από τώρα θα λογίζεται –με πλήρη επίγνωση της λέξης που χρησιμοποιώ– κλασικό καθώς και το εξαιρετικό “Shadowline” των Black Trip, μια ωδή προς την καρδιά και όσα την πληγώνουν όπως έγραψε κι ο Ζαγγογιάννης. Μερακλήδες, μπαρουτοκαπνισμένοι, τσαχπίνιδες, κι όσους αγγίξουν. Απ’ τα επικίνδυνα λιμνάζοντα νερά της τεχνοκρατικής prog metal πεπατημένης ξεφεύγουν οι Leprous κοιτάζοντας προς τα εμπρός καταφέρνοντας να σκέπτονται και όχι μόνο να «παίζουν» προοδευτικά. Οι Horisont αντίθετα κοιτούν αυστηρά προς τα πίσω με τον υπέροχο 70s-early 80s αχταρμά τους και εξαιρετικά κομμάτια σαν το “Light My Way”. Σταθερή αξία στον progressive rock χώρο οι Anekdoten, και ο αριστουργηματικός συνδυασμός των ταξιδιάρικων μελωδιών με σκληρότερα περάσματα του “Until All the Ghosts Are Gone” με ορισμένες απ’ τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας τους όπως το “Our Days Are Numbered” με συνεπήρε. Προχωρώντας, συναντάμε τους Enforcer στο κορυφαίο album της καριέρας τους, και δύο σπουδαίους σύγχρονους εκπροσώπους της ελληνικής progressive rock σκηνής. Ο λόγος για τους εξαιρετικούς Methexis του άψογου, ξεκάθαρα 70s και βρετανικού μουσικά και προβληματισμένου στιχουργικά “Suiciety” το οποίο μοιράζεται τις ίδιες ένδοξες επιρροές με το πανέμορφο “The Finest of Miracles” των Ciccada. Αμφότεροι αποδεικνύουν πως η εν λόγω μουσική έχει παρόν και μέλλον στη χώρα μας, έστω κι αν εκπροσωπούν έναν ήχο δύσκολο που δε συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό ακροατών. Δυστυχώς το όριο λέξεων δε μου επιτρέπει να αναφερθώ αναλυτικά σε πολλές άλλες κυκλοφορίες. Εν τάχει, αναφοράς από την υπόλοιπη 20άδα θεωρώ ότι αξίζουν το “Technicians of the Sacred” των Ozric Tentacles, ενός συγκροτήματος που στη μακρόχρονη πορεία του έχει καταφέρει να παντρέψει την ψυχεδέλεια των Gong με τους Tangerine Dream και το ethnic, η ιδιαίτερα αξιόλογη επιστροφή των Toto και το ατσάλι από Armored Saint μεριά. Κλείνοντας ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στο απίστευτο ομώνυμο ντεμπούτο των Mondo Drag, το βγαλμένο απ’ τα 60s “Seeds Flowers and Magical Powers of the Dandelion” των…The Dandelion και το EP διασκευών “Midnight Movies” των Acid Witch, τρεις κυκλοφορίες που αν είχαν βρει το δρόμο τους προς τα ηχεία μου λίγο νωρίτερα θα ‘χαν βρει και το δρόμο τους προς την τελική λίστα.
