Πώς γίναμε αίφνης όλοι vintage; Ιδού η απορία. Μόδα είναι θα περάσει, ναι, αλλά πόσες και πόσες νύχτες δεν περάσαμε συζητώντας γιατί αυτό το κίνημα που ορμάται από τις αρχές των '90s, δεν περνούσε σε πλατύτερες μάζες, γιατί δεν έλκει τα φώτα της δημοσιότητας... ένα σωρό «γιατί» που μιζέριαζαν την ίδια τη μουσική. Εδώ και κάμποσα πια χρόνια, όλοι ασχολούνται με το φαινόμενο: Οι καμπάνες είναι πλέον αποδεκτές, οι μπάντες των '70s απενοχοποιήθηκαν και ο αποκρυφισμός δεν είναι δα και τόσο απόκρυφος, ή έτσι θέλει να φαίνεται. Όταν βγήκε το single των The Oath, μερικοί θαμπώθηκαν από το ξανθό δίπολο. Και όταν μετά έναν καλό δίσκο, διέλυσαν, η χολή δεν είχε σταματημό. Μπορεί ο νέος δίσκος των Lucifer, το νέο μουσικό όχημα της Johanna Platow Sadonis ν' ανασχέσει το spleen; Ίδωμεν. Ως τότε, έχουμε την ευκαιρία ν' απολαμβάνουμε τον Garry "Gaz" Jennings και τις μεθυστικές κιθάρες του. "Magick Rock", ε; Το έγραφαν και οι Grand Magus έτσι.