Epica επισκέπτονται ξανά τη χώρα μας, τη Παρασκευή 27 Μαρτίου στο Fuzz της Αθήνας και το Σάββατο 28 στο Fix Factory of Sound της Θεσσαλονίκης, έχοντας τους δικούς μας Jaded Star ως opening act και στις δύο βραδιές. Μία καλή ευκαιρία, λοιπόν, να μιλήσουμε με τον κιθαρίστα, βασικό συνθέτη και ιδρυτή των Ολλανδών symphonic metallers, Mark Jansen.

AΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΑΝΤΗ

Είναι γεγονός πως το τελευταίο Epica album “The Quantum Enigma” απέσπασε καλύτερες κριτικές από το προηγούμενο “Requiem for the Indifferent”. Είναι η πιο συνεργατική δουλειά, σύμφωνα με τα λεγόμενά σας, η αλλαγή παραγωγού ή είναι απλούστατα ένα καλύτερο μουσικά ή τραγουδιστικά album;
Νομίζω ότι ο συνδυασμός όλων αυτών που ανέφερες το έκαναν ένα τόσο δυνατό album. Το γεγονός ότι αλλάξαμε παραγωγό ας πούμε. Δεν έχει να κάνει με το ότι ο προηγούμενος παραγωγός μας, ο Sascha Paeth, δεν έκανε πλέον καλή δουλειά, αντίθετα, έχει υπάρξει και είναι ακόμα πάρα πού σημαντικός για την μπάντα! Ο λόγος όμως είναι ότι θέλαμε έναν αέρα ανανέωσης στο τρόπο δουλειάς μας, έναν νέο τύπο (σ.σ.: Joost van den Broek), ο οποιος θα μπορούσε πραγματικά να μας «κινητοποιήσει» προς ορισμένες κατευθύνσεις, τις οποίες δεν είχαμε σκεφτεί στο παρελθόν. Επίσης καθίσαμε μαζί σ' ένα πρώιμο στάδιο για να δουλέψουμε ο καθένας πάνω στα μέρη του άλλου. Αλλά κυρίως παίξαμε αυτά τα τραγούδια εν είδει live, πριν να τα ηχογραφήσουμε. Αυτή τη φορά είχαμε προβάρει όλα τα τραγούδια του album συλλογικά προτού τα ηχογραφήσουμε και έτσι εκτός των άλλων γνωρίζαμε πως θα μπορούσαν να λειτουργήσουν «ζωντανά». Παλαιότερα, επίσης, οι κιθάρες ήταν το τελευταίο πράγμα στο οποίο έπεφτε το βάρος κατά την μίξη! Τώρα, προσπαθήσαμε ο ήχος της κιθάρας να ακούγεται πιο «δολοφονικός», πιο ογκώδης και νομίζω ότι όλο αυτό το έκανε να ακούγεται πιο έντονο και πιο επιθετικό album. Όσον αφορά στο “Requiem for the Indifferent”, σαφώς υπάρχουν ωραία κομμάτια εκεί μέσα. Ακούγοντάς το σήμερα, γνωρίζω ότι θα μπορούσαμε να είχαμε «πάρει» πολλά περισσότερα πράγματα από τα τραγούδια του, εάν συζητούσαμε μαζί, ο ένας πάνω στις ιδέες του άλλου. Φυσικά, μου αρέσει ο τρόπος που δουλεύαμε παλιά, αλλά σήμερα θα έκανα ορισμένα πράγματα διαφορετικά.

Να περιμένουμε εκπλήξεις στο νέο Epica album ή είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για κάτι τέτοιο; 
Ενδεχομένως να υπάρξουν, όπως είναι αυτό το ιντερλούδιο στο “The Quantum Enigma”, το “The Fifth Guardian”. Πολύς κόσμος εξεπλάγη κάπως, αλλά σκέψου ότι αυτό το κομμάτι που κατέληξε να έχει μια πολύ oriental προσέγγιση, ξεκίνησε απλά ως εισαγωγή του “Chemical Insomnia”. Ποτέ δεν κάνουμε κάτι συνειδητά για να εκπλήξουμε τον κόσμο. Αυτή τη στιγμή έχουμε κάποιες ιδέες τις οποίες ηχογραφούμε, αλλά δεν έχουν μετεξελιχθεί σε ολόκληρα τραγούδια. Όσο για τους στίχους, γράφονται πάντοτε κατά το πολύ τελικό στάδιο, οπότε θα δείξει αν θα είναι concept album ή όχι. Πάντως ο στόχος μας είναι να το ηχογραφήσουμε κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους και να κυκλοφορήσει τον ίδιο χρόνο. Όσο γρηγορότερα, τόσο το καλύτερο για μας.

Ξέρεις, πάντως, ακούγοντας τα δύο albums των Mayan, της άλλης σου μπάντας, μου έρχεται στο μυαλό το εξής: Συνήθως, οι μουσικοί που ξεκινάνε ένα project ή μια δεύτερη μπάντα, το κάνουν για να παίξουν κάτι διαφορετικό από αυτό που παίζουν ήδη ή από αυτό πάνω στο οποίο έχουν χτίσει την καριέρα τους. Συνήθως με έναν αέρα νοσταλγίας. Ένα μονάχα από τα τόσα παραδείγματα είναι οι Bloodbath. Σίγουρα, η μουσική των Mayan είναι πιο heavy και ενδεχομένως πιο πολύπλοκη από αυτή των Epica, αλλά το συμφωνικό στοιχείο είναι εξίσου έντονο και εδώ. Εννοώ, πως και δεν έκανες ένα αμιγώς συμφωνικό project ή ένα τίγκα death metal project, στο στυλ των Gorefest πχ., που λάτρευες ως έφηβος;
Ναι… Καταλαβαίνω τι λες! Υπάρχουν διάφοροι λόγοι. Ένας από αυτούς είναι ότι δουλεύω με τον Jack Driessen, πάλι, με τον οποίο δούλευα από την αρχή στους After Forever. Πάντα δουλεύαμε άψογα μαζί και ξέρεις και δε βλέπω την ώρα να ξαναδουλέψουμε! Από τη στιγμή όμως που δουλεύεις, ξεκινάς κάτι με έναν πληκτρά δεν μπορείς να γράψεις μόνο death metal, γιατί… δεν έχει σχεδόν τίποτα κοινό με αυτό! Δεύτερον, πάντοτε υπήρχαν εκείνα τα τραγούδια που ένιωθα την ανάγκη να γράψω, αλλά δεν θα «χωρούσαν» ποτέ σε ένα album των Epica ως πολύ heavy για κάτι τέτοιο. Άλλος ένας λόγος είναι ότι δεν παίζω κιθάρα στους Mayan, οπότε είναι κάπως διαφορετικό απ’ ότι με τους Epica, δηλαδή μπορώ να επικεντρωθώ σε άλλα πράγματα, κάτι επίσης αναζωογονητικό για μένα. Και τρίτον, λατρεύω τόσο αυτό το συμφωνικό στοιχείο στην μουσική, που… πολύ δύσκολα μπορώ να το ξεφορτωθώ, χαχαχα! Είναι θέμα προσωπικού γούστου, δηλαδή, να κάνω κάτι που γουστάρω! Αλλά κάτι τέτοιο ακριβώς είναι στη «λίστα» μου για το μέλλον. Ένα αγνό death metal album! Ξέρεις, αυτό τον καιρό το να ξεκινήσω κάτι ακόμα είναι υπερβολικό για μένα. Κυκλοφορώντας δύο albums την ίδια περίοδο με τους Epica και Mayan, με έφερε στα πρόθυρα του «καψίματος»! Αλλά, ναι, σύντομα ή αργότερα, κάποτε θα γίνει. Μου αρέσει πάρα πολύ αυτός ο ήχος και τον γνωρίζω καλά!

Cool! Οι Nightwish, από την άλλη, ήταν μια από τις πρώτες μπάντες που άνοιξε το δρόμο σε όλο αυτό το πράγμα που αποκαλείται female- fronted συμφωνικό metal και υπήρξαν επιρροή και για εσάς. Το νέο τους single από το επερχόμενο album τους με την «δική» σου (τότε, στους After Forever, τώρα quest στους Mayan) Floor Jansen, πάντως δεν σχολιάστηκε και με τον καλύτερο τρόπο. Το άκουσες;
Ναι… Δεν έχω ακούσει ολόκληρο το album ακόμα, μόνο το συγκεκριμένο κομμάτι. Και προσωπικά δεν πιστεύω ότι όλο το album θα ακούγεται όπως αυτό. Πιστεύω ότι θα είναι πολύ περισσότερο ποικιλόμορφο και θα αναδεικνύει τις δυναμικές της Floor. Προσωπικά δεν θα επέλεγα αυτό το κομμάτι ως «προπομπό» για το νέο album. Γιατί να επιλέγεις κάθε φορά ένα τραγούδι με την ίδια δομή; Θα μπορούσε να ήταν κάτι πολύ καλύτερο και αντιπροσωπευτικό. Μου αρέσουν πάρα πολύ οι Nightwish, αλλά αυτό το single ούτε εμένα μου «έκανε»…

Η ιστορία πάντως απέδειξε ότι ο Tuomas Holopainen μπόρεσε κάποτε να φανταστεί τoυς Nightwish χωρίς την εμβληματική Tarja Turunen; Εσύ, αλήθεια τώρα, θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς τους Epica χωρίς την Simone;
Όχι δεν θα μπορούσα… Και κάνουμε τα πάντα για να είναι λειτουργική η μπάντα. Είμαστε σε αυτή την μπάντα μαζί εξαρχής και θα συνεχίσουμε να είμαστε. Σκέψου ότι πάντοτε μιλάμε, πάντοτε βρίσκουμε λύσεις ακόμα και για πιθανά προβλήματα και δεν μπορώ να φανταστώ κάποια άλλη τραγουδίστρια στη θέση της… Είναι το «πρόσωπο» της μπάντας. Δούλεψε σκληρά για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο και για να είμαστε ό, τι είμαστε. Εάν υπήρχε κάποτε μουσικό «διαζύγιο», όπως νιώθω τώρα, θα έλεγα ότι θα ήταν καλύτερα να σταματούσαμε και να μέναμε με τις όμορφες αναμνήσεις αυτής της μπάντας. Ελπίζω βέβαια ότι θα συνεχίσουμε για πολλά χρόνια ακόμα. Κάθε τραγουδιστής έχει τον δικό του χαρακτήρα που στιγματίζει και την μπάντα. Αν και οι Nightwish τώρα διαθέτουν μια φανταστική φωνή και είμαι πολύ αισιόδοξος για τη συνέχειά τους, ποτέ γενικά δεν ήμουν οπαδός της αλλαγή τραγουδιστών…

Ξέρω ότι είσαι «ευαισθητοποιημένος» για ό, τι συμβαίνει εκεί έξω, όχι μόνο σε περιβαλλοντολογικό, αλλά και σε πολιτικο-κοινωνικό επίπεδο. Ποια είναι η γνώμη σου για τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη και ειδικά στην Ελλάδα, με την πρώτη αριστερή ή αυτό-αποκαλούμενη αριστερή κυβέρνηση και τις διαπραγματεύσεις με τον «σκληρό πυρήνα» της Ευρώπης; Θα στήριζες ποτέ τα όνειρα σου τόσο σε ατομικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, σε μια κυβέρνηση;
Όχι, για να είμαι ειλικρινής δεν εμπιστεύομαι και τόσο τις κυβερνήσεις. Και ο λόγος είναι ότι στη πραγματικότητα οι άνθρωποι που κυβερνάνε δεν είναι αυτοί που έχουν τον έλεγχο των καταστάσεων. Ο έλεγχος ασκείται από αυτούς που έχουν το χρήμα. Το χρήμα ελέγχει τα πάντα… Και για αυτό υπάρχουν αυτές οι λεγόμενες συνάξεις τύπου  Bilderberg, όπου συναντώνται πολιτικοί, τραπεζίτες και μεγαλοεπιχειρηματίες με το πρόσχημα της «ανταλλαγής ιδεών». Για αυτό και οι οποιοιδήποτε πολιτικοί είναι αναγκασμένοι να προγραμματίζουν κάτι τέτοιο στην ατζέντα. Γιατί δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά, εξαρτώνται από αυτούς που διαχειρίζονται την παγκόσμια οικονομία. Και πιστεύω ότι ολόκληρο αυτό το ευρωπαϊκό «παραμυθάκι» επινοήθηκε αποκλειστικά για να ικανοποιηθεί αυτή η μικρή ελίτ των ανθρώπων του χρήματος… Σκέψου ότι στην Ολλανδία μας δόθηκε παραδόξως η ευκαιρία με δημοψήφισμα να συμμετέχουμε ή όχι στο λεγόμενο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και επίσης παραδόξως για αυτούς, ο κόσμος ψήφισε τελικά «κατά»! Στη δημοκρατία το «όχι», κανονικά σημαίνει «όχι». Είναι κάτι που ψήφισε ο κόσμος… Και όμως. Είπαν ότι ο κόσμος δεν γνώριζε, δεν είχε επίγνωση της κατάστασης, οπότε μετά από 2 χρόνια μπήκαμε στο “European Constitution”, με αυτό το πρόσχημα, χωρίς να μπορούμε να ψηφίσουμε ξανά! Θέλω να σου πω πως πρόκειται για ένα ψεύτικο show, όπου δίνεται στους ανθρώπους η εντύπωση ότι μπορούν να «μιλήσουν», ενώ πραγματικά η γνώμη τους δεν επηρεάζει τίποτα. Τώρα, με την κυβέρνηση στη Ελλάδα, νομίζω ότι αυτό ήταν το καλύτερο που θα μπορούσατε να κάνετε. Διότι αν ψηφίζατε πάλι τους ίδιους και υπογράφανε όλα αυτά τα «χαρτιά»…. Σε κάθε περίπτωση την έχετε «γαμήσει» (σ.σ.: αυθόρμητα γέλια και από τους δύο), αλλά ίσως τώρα λιγότερο. Τουλάχιστον κάνατε τους «μεγάλους» να μην αισθάνονται τόσο άνετα με την κατάσταση! Αν ήμουν Έλληνας θα είχα κάνει το ίδιο. Με τσαντίζει πάρα πολύ αυτή η κατάσταση που στήθηκε στην Ευρώπη.

 

comments