Tuesday, 17 November 2015 23:12

THE REPUBLIC: Συνέντευξη με το σκηνοθέτη της ταινίας, Δημήτρη Τζέτζα

Written by 

    Το THE REPUBLIC έχει ήδη κάνει αίσθηση στις Νύχτες Πρεμιέρας κι έχει αποκτήσει το δικό του fanbase, πριν καν ξεκινήσει η επίσημη διανομή του. Αρπάζοντας την ευκαιρία από την παρουσία των Planet of Zeus σε μουσική και cast καθώς και από τον γενικότερο rock’n’roll χαρακτήρα της ταινίας, το METAL HAMMER στρίμωξε τον ομιλητικότατο σκηνοθέτη του Republic ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΖΕΤΖΑ (επίσης σκηνοθέτη των φοβερών Planet of Zeus video-clips) για μια συνολιμία – ορεκτικό μέχρι την επίσημη πρεμιέρα στις 19 Νοεμβρίου.


    ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΟΥΝΤΑΡΟ



    Πόσο πίσω πρέπει να πάμε για να αναζητήσουμε τις ρίζες του Republic ως ιδέα και ως project;
    Ήταν 2008 και δούλευα στην Αμερική σε μια ταινία που λέγεται G-Force. Η ταινία ήταν πολύ εκνευριστική γιατί είχε να κάνει με κάτι animated ποντίκια-πράκτορες του FBI που προσπαθούν να σώσουν τον κόσμο από έναν κακό επιχειρηματία. Τότε είχα να επισκεφτώ την Ελλάδα γύρω στα 2 χρόνια. Μια μέρα στη δουλειά, μπήκα στο BBC να διαβάσω ειδήσεις και είχε πρωτοσέλιδο ότι καίγεται η Αθήνα από διαδηλωτές. Από εκεί και έπειτα σκεφτόμουν συνέχεια ότι όντως κάτι συμβαίνει εδώ και ότι όλη αυτή η ένταση κρύβει ενδιαφέρουσες κινηματογραφικές εικόνες και μυστικά πίσω της.

    Έχεις χτίσει ένα εντυπωσιακό βιογραφικό όσον αφορά την εμπειρία σου σε Αμερικάνικες παραγωγές. Τι ήταν αυτό που δεν σε κράτησε εκεί αλλά σε ώθησε να αναλάβεις να σκηνοθετήσεις κάτι εντός συνόρων;
    Από την πρώτη μέρα που άρχισα να δουλεύω σε χολιγουντιανές ταινίες, ήξερα ότι θα βρεθώ αντιμέτωπος με το δίλημμα να βολευτώ ως βοηθός μοντέρ ή να πάρω το ρίσκο να σκηνοθετήσω. Όταν άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά το The Republic ήξερα ότι θα έπρεπε να γυρίσω πίσω αν ήθελα να το υλοποιήσω. Στην αρχή η σκέψη αυτή έμοιαζε με επιστημονική φαντασία. Όταν ένιωσα όμως ότι είχε έρθει η ώρα, τα έκλεισα όλα και έφυγα. Ήταν μονόδρομος.

    Έχοντας δουλέψει και σε Ελλάδα και σε Αμερική, πόσο διαφέρει εδώ κι εκεί το σινεμά σαν αντιμετώπιση κανονικής day-job;
    Στο Los Angeles το σινεμά είναι μια από τις βασικές βιομηχανίες της πόλης. Απασχολεί επαγγελματικά πολύ κόσμο. Επίσης κινεί και παράγει πάρα πολύ χρήμα. Στην Ελλάδα ούτε παράγει, ούτε ξοδεύει πολύ. Είναι λογικό λοιπόν η διαφορά στην αντιμετώπιση του σινεμά ως εργασία, να είναι αστρονομική. Υπάρχουν εξαιρετικοί Έλληνες επαγγελματίες τους οποίους θα ήθελα να τους πάρω μαζί μου. Η δουλειά εδώ έχει μια μόνιμη αστάθεια. Έχει όμως και πολύ ηρωισμό.


    Πόσο εύκολο ήταν να πειστούν ονόματα όπως Σπυριδάκης ή Κιμούλης να εμπιστευθούν ένα νέο σκηνοθέτη; Γενικά, πώς αντιμετωπίζει η παλιά σχολή του ελληνικού σινεμά το νέο αίμα;
    Οι περισσότεροι ηθοποιοί της ταινίας είναι αναγνωρισμένοι επαγγελματίες. Στην εποχή που διανύουμε, κάθε πρόταση για δουλειά είναι μια σοβαρή πρόταση. Για κάποιους έπαιξε ρόλο και το σενάριο. Ένιωθαν και μια ασφάλεια γιατί είχαν μαζευτεί πολλοί γνωστοί καλοί ηθοποιοί μαζί. Ο Τάκης Σπυριδάκης, ο οποίος είναι και ο ίδιος σκηνοθέτης, ήταν ο πρώτος που δέχτηκε να παίξει και από την αρχή μου έδειξε απόλυτη εμπιστοσύνη. Το ίδιο και ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος που πρωταγωνιστεί. Τελευταία μπήκε στο cast η Ζωή Λάσκαρη η οποία μας στήριξε με όλη της την καρδιά. Σε κάποια φάση ήταν αστείο πλέον να μιλάμε για εμπιστοσύνη. Όλοι ήξεραν ότι φτιάχνουμε κάτι ιδιαίτερο και όλοι έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό.

    Υπάρχουν Έλληνες σκηνοθέτες που σου αρέσει το έργο τους;
    Πολλοί. Ο Γαυράς, ο Αγγελόπουλος, ο Νικολαΐδης, ο Λάνθιμος, ο Φέρρης, ο Τσιόλης, ο Κούνδουρος… Έχει βγάλει πολλούς καλούς σκηνοθέτες η Ελλάδα.

    Ετοίμασες μια action ταινία – σπάνιο είδος για ελληνική παραγωγή -  σε μια εποχή που το ελληνικό σινεμά εξάγει κυρίως τη weird wave σχολή του. Θεωρώντας ως δεδομένο ότι κοινό και κριτικοί βλακωδώς χωρίζουν τα είδη σε περισσότερο και λιγότερο καλλιτεχνικά, αντιμετώπισες κάποιον σνομπισμό όσο έστηνες ή προωθούσες το Republic;
    Η ταμπέλα “weird wave” δεν μπορεί να κρύψει τις αδυναμίες μιας κακής ελληνικής ταινίας ούτε να οικειοποιηθεί την ποιότητα μιας καλής. Υπήρξε όντως σνομπισμός. Το είδος του “action” είναι σχεδόν συνώνυμο με το ανούσιο. Αυτό δεν συμβαίνει αδίκως. Για κάθε καλό action film όπως το Mad Max, το Hollywood βγάζει δεκάδες κακές ταινίες δράσης ετησίως. Δεν βοηθάει επίσης το ότι όποια άλλη απόπειρα έχει γίνει για να λειτουργήσει το είδος στην Ελλάδα έχει πάει άπατη καλλιτεχνικά και εμπορικά. Είναι δύσκολο να πείσεις ότι δεν είσαι ελέφαντας όταν δεν σε ξέρει κανείς. Το Republic όμως αποπνέει δύναμη από την δική του συνταγή και αφήγηση και αποδεικνύει ότι δεν είναι μια ελληνική προσπάθεια στο χολιγουντιανό action, αλλά μια γαμάτη ταινία από μια ομάδα ταλαντούχων και highly qualified νέων κινηματογραφιστών που έχουν κάτι να πουν και κυρίως, να δείξουν.

    Τελικά το Republic τι είναι; Περιπέτεια, πολιτικό θρίλερ, μια μαύρη ταινία με rock n roll χαρακτήρα, όλα μαζί;
    Όλα μαζί. Θα το χαρακτήριζα ως μια indie action ταινία με πολύ τσαμπουκά και πολύ rock.



    Από ποιες καταστάσεις και πρόσωπα έχει αντλήσει την έμπνευσή του, το σενάριο του Republic;
    Η κρίση και όλα τα επακόλουθα της σίγουρα επηρέασαν το σενάριο. Πάντως όποιες και να ήταν οι καταστάσεις και τα πρόσωπα που το ενέπνευσαν, δεν υπάρχουν πλέον γιατί μετά από ένα σημείο εξελίχτηκε μόνο του και ο κόσμος της ιστορίας πήρε τη δική του ανεξάρτητη μορφή, πράγμα καλό γιατί η ταινία δεν έχει διδακτισμό ή κλισέ καταγγελίες. Απλά γίνεται χαμός.

    Πολλοί – όχι αδίκως – λένε ότι οι δουλειές σου με τους Planet of Zeus είναι ό,τι καλύτερο έχουμε δει όσον αφορά τα εγχώρια μουσικά video-clips, ανεξαρτήτως είδους ή budget. Τι αναμνήσεις έχεις από τα γυρίσματα, και πόσο σε βοήθησαν ώστε να κουμαντάρεις στη συνέχεια την σαφώς μεγαλύτερη παραγωγή του Republic; Επίσης, πού εμπλέκονται οι PoZ στο Republic;
    Έχω ωραίες αναμνήσεις από όλα μου τα γυρίσματα με τους Planet of Zeus. Τα κλιπ τους είναι για εμένα σαν ταινίες μικρού μήκους. Η κατασκευή του The Republic είναι προφανώς πολύ μεγαλύτερου βεληνεκούς αλλά το feeling είναι σαν να βλέπεις το Vanity Suit σε ταινία. Οι Planet εμπλέκονται ακριβώς σε αυτό. Συν του ότι παίζει ο Μπάμπης και του ότι έχουν γράψει μια κομματάρα για τους τίτλους τέλους.



    Ποιον χαρακτήρα υποδύεται ο Μπάμπης Παπανικολάου των PoZ στην ταινία και πόσο δύσκολο είδες να είναι γι’ αυτόν, το να προσαρμοστεί στις ανάγκες του ρόλου του;
    Υποδύεται τον Μηνά. Έναν νταβατζή και φρικαλέο human trafficker με τον οποίο δεν θέλει να τα βάλει κανείς. Το μόνο δύσκολο για τον Μπάμπη ήταν ότι συχνά του ζητούσα να λέει και να κάνει σκληρά πράγματα τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την προσωπικότητά του. Παρόλα αυτά τα πήγε τέλεια. Έχει τρομερές στιγμές στην ταινία. Είχε παίξει επίσης και σε ένα κλιπ που είχα κάνει για τους Wish Upon a Star με τους GNP Productions και ήταν εκπληκτικός.  

    Τον προτιμάς ως τραγουδιστή-κιθαρίστα μιας μπάντας ή ως μέλος του cast της ταινίας;
    Τον προτιμώ μπροστά στην κάμερα μου ό,τι και αν κάνει. Αναμφίβολα είναι μουσικός το παιδί. Δεν έχει εκπαίδευση ηθοποιού, έχει αντίληψη όμως και μπορεί να παίξει καλά. Ό,τι ταινία και αν κάνω, πάντα θα έχει έναν ρόλο γραμμένο αποκλειστικά για τον Μπάμπη Παπανικολάου.

    Πώς τα πάει μέχρι στιγμής η ταινία; Τι feedback έλαβες από την προβολή στις Νύχτες Πρεμιέρας;
    Το feedback ήταν πολύ θετικό. Κάποιοι βέβαια έφυγαν στην μέση της προβολής ενώ έπεφτε μια βροχή από μπουκέτα και αίματα με metal scoring. Το βρήκαν πολύ βίαιο. Άλλοι το αγάπησαν για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Η μουσική του Μηνά Λιάκου, η φωτογραφία, ο ήχος, το μοντάζ, η δράση και το καστ έκαναν την μεγαλύτερη εντύπωση.



    Πες μας 5 ταινίες που αγαπάς και θα ήθελες να έχεις σκηνοθετήσει;
    Το Κουρδιστό Πορτοκάλι του Kubrick, το Se7en του Fincher, το Alien του Ridley Scott, το City of God του Fernando Meirelles και τον Αντίχριστο του Lars von Trier.

    Πες μας 5 soundtrack που λατρεύεις να ακούς.
    Τα soundtrack του Barry Lyndon και του Boogie Nights, το Under the Skin του Mica Levi, το The Omen του Jerry Goldsmith και το Social Network των Trent Reznor και Atticus Ross.

    Ξέρουμε ότι έχεις καλή σχέση με το heavy metal. Αν το Republic ήταν heavy metal album ποιο θα ήταν και γιατί;
    Το Kill ‘Em All των Metallica γιατί η ταινία συνοψίζεται στον τίτλο του album και γιατί έχει την ίδια ωμή δύναμη, ταχύτητα και πώρωση.

    Μουσικές από μπάντες που προέρχονται από την Ελλάδα ακούς; Θες να αναφέρεις κάποια ονόματα;
    Πέρα από τα συγκροτήματα με τα οποία έχω δουλέψει, μου αρέσουν πολύ οι Tardive Dyskinesia, οι Night Knight, ο Moa Bones, οι Whereswilder, οι Tuber και οι Villagers of Ioannina City. Από παλιότερα πράγματα θα έλεγα Τρύπες, Socrates και Aphrodite’s Child.

    Το να κάνεις κινηματογράφο στην Ελλάδα του σήμερα, πόσο δύσκολο άθλημα είναι; Το μεγαλύτερο εμπόδιο που συνάντησες ποιο ήτανε;
    Προφανώς για να κάνεις ταινία χρειάζονται χρήματα, για να πληρώσεις cast & crew, το φαγητό, τους χώρους, τα μηχανήματα, τις ηχογραφήσεις, τους μουσικούς, βενζίνες, κουστούμια, ειδικές κρεμάστρες, να ασφαλίσεις το γύρισμα… Γενικά χρειάζεται χρήματα. Κανένας δεν θέλει να επενδύσει σε κάτι αν δεν έχει ρεαλιστικές πιθανότητες να βγάλει κέρδος και το ελληνικό σινεμά δεν είναι και το πιο επικερδές. Έχεις όμως κρατικούς οργανισμούς όπως το ΕΚΚ που στηρίζουν κυρίως τις ελληνικές art house παραγωγές. Τώρα βέβαια με την κατάργηση του ειδικού φόρου θεαμάτων οι χρηματοδοτήσεις αυτές θα είναι ακόμα πιο δύσκολες. Η πενιχρή οικονομική θέση στην οποία βρίσκεται το κράτος και η ισχύουσα φορολογία για τους ανεξάρτητους επαγγελματίες τα κάνει όλα κάπως δύσκολα.

    Ως θεατής καθώς βγαίνεις από μια κινηματογραφική αίθουσα, ποια στοιχεία πρέπει να έχεις δει στην ταινία που παρακολούθησες ώστε να φύγεις πραγματικά ικανοποιημένος;
    Πρέπει να υπάρχει σκηνοθετική, σεναριακή και παικτική ειλικρίνεια ως προς το θέμα της ταινίας και να έχει οπτικό όραμα. Δεν μπορώ τον πολύ διάλογο, ειδικά όταν η αφήγηση μιας ταινίας βασίζεται σε αυτόν για να ξεδιπλωθεί η πλοκή μονοδιάστατα. Υπάρχει μια γλώσσα που λέγεται visual storytelling. Προτιμώ τις ταινίες που μιλάνε αυτήν από όπου και αν προέρχονται.



    Πότε βγαίνει επίσημα στις αίθουσες η ταινία;
    Στις 19 Νοεμβρίου από την Village. Θα κρατήσουμε ενήμερους όλους όσους ενδιαφέρονται να την δουν, μέσω facebook για όλες τις αίθουσες στις οποίες θα παίζεται.

    Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου και καλή τύχη στο Republic Δημήτρη. Η τελευταία κουβέντα δικιά σου. Κλείσε αυτή την συνέντευξη με τον τρόπο που θες.
    Εγώ ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη! Το Republic οφείλει πολλά στην εγχώρια rock σκηνή, λόγω του ότι στο soundtrack που συνέθεσε ο Μηνάς εργάστηκαν μερικοί από τους καλύτερους μουσικούς και ηχολήπτες του χώρου και λόγω των Planet of Zeus, οι οποίοι κατά τη γνώμη μου έχουν γράψει ένα από τα καλύτερα κομμάτια τους. Έχουμε δημιουργήσει μια δυνατή μουσική και οπτικοακουστική εμπειρία και ελπίζουμε να την απολαύσετε.